Za wypełnienie luki w książkach dedykowanych ni to maluchom, ni to dojrzewającym czytelnikom. Za powagę i jednocześnie humor w spojrzeniu na relacje damsko-męskie i rówieśnicze na szkolnym korytarzu i miejskim podwórku. Za wrażliwego 9-10-letniego narratora, który autentycznie relacjonuje swoje młodzieńcze wybryki, ale i snuje całkiem przytomne refleksje natury emocjonalnej i światopoglądowej. Za niepozowane, a w efekcie zwyczajnie wiarygodne tło obyczajowe. Za prawie kieszonkowy, w każdym razie poręczny rozmiar książek, dzięki któremu wygodniej zabrać je czy to do plecaka, czy kieszeni kurtki, by poczytać, przy nadarzającej się okazji. Za te 5 (ale i wiele innych) rzeczy seria o Dawidzie znalazła szczególne miejsce w naszej biblioteczce. O czym opowiada każdy z tomów i od którego zacząć?
„Zakochałem się w Milenie”, czyli jak zwrócić na siebie uwagę wybranki serca?
Zakochałem się w Milenie.
Milena chodzi do mojej klasy. Jej oczy to dwa czarne słońca. Jednak te oczy mnie nie widzą. Nie istnieję dla niej.
A tego właśnie pragnę najbardziej na świecie: żeby Milena mnie zauważyła.
Pierwszy tom właściwie w jednym zdaniu streszcza dołączony do książki podtytuł — Opowiadanie o chłopcu, który chce zostać zauważony przez pewną dziewczynę. Dokładnie bowiem przez 5 dni, od poniedziałku do piątku, czytelnik towarzyszy głównemu bohaterowi (i jednocześnie narratorowi), a z kolejnym dniem wiernie kibicuje jego staraniom w zdobyciu serca koleżanki z klasy. By skupić na sobie uwagę dziewczyny, Dawid przyjmuje kolejne nieudane role — gra żartownisia, uprzejmego amanta, ale i łobuza, a nawet chamskiego casanovę. Żadna z tych masek nie jest przekonująca. Każda kreacja, udawanie kogoś kimś się nie jest, wszelkie sposoby na podryw kończą się fiaskiem. Aż w piątkowe popołudnie zrezygnowany Dawid, zwyczajnie i od niechcenia spacerując, jak to miał jeszcze w zwyczaju do niedawna, ze swoim psem, natrafia w oddali na spojrzenie oczu — oczu jak dwóch czarnych słońc…
Jak szczegółowo wyglądały podboje ugodzonego strzałą Amora Dawida?
Jaki sposób zdobycia wybranki okazał się najlepszy?
Czy finalne spotkanie Dawida z Mileną przypominało scenę z amerykańskiego romantycznego filmu?
Pierwsze zauroczenie, motyle w brzuchu, przyspieszone bicie serca, miłosne nieporozumienia, a nade wszystko jedna przydatna rada, co zrobić, by zdobyć serce płci przeciwnej. Książka idealna nie tylko dla chłopców!
„Inny niż wszyscy”, czyli czy jestem inny(a) niż wszyscy?
Podtytuł drugiego tomu — Opowiadanie o chłopcu, który chce wiedzieć, czy jest normalny — również prezentuje główną myśl książki. Prowadzone w tej części rozmyślania Dawida przybierają na sile. O ile, to nie zakochanie jest ich głównym tematem, to jednak Milena — najbliższa mu sercu osoba, pomaga zrozumieć kwestię spędzającą mu sen z powiek (dosłownie i w przenośni).
Co właściwie zaprząta myśli Dawida? Postrzegania siebie w kontekście inności, odmienności od ogółu. Czy jestem normalny? Czy pomiędzy słowem inny a nienormalny można postawić znak równości? A co, jeśli inny znaczy wyjątkowy i nie każdy musi być taki sam? Źródłem tych i tym podobnych pytań jest Oskar — kolega z Zespołem Aspergera.
Jakie rozmowy z dorosłymi i rówieśnikami pozwolą Dawidowi zrozumieć, że tolerancja wobec inności i wyjątkowości oraz swoboda bycia sobą to w gruncie rzeczy podstawa zdrowych społecznych relacji?
„Na zawsze Milena”, czyli czy miłość trwa wiecznie?
Opowiadanie o chłopcu, który wie, jak długo trwa miłość. Tak naprawdę dopiero finał historii pozwoli poznać Dawidowi prawdę powtarzaną przez zakochanych — że miłość się nie kończy, miłość trwa wiecznie.
Fabuła trzeciej części serii o Dawidzie i Milenie opowiada o kryzysie w związku wspomnianej dwójki. Pewnego dnia po prostu Milena przestaje odzywać się do Dawida. Nie zwraca na niego uwagi, nie odpowiada na jego zaczepki, a czasami nawet nie pozwala do siebie się zbliżyć. Pomagają jej w tym stojące za nią murem koleżanki. I co z tego, że po swojej stronie Dawid ma grupę zabiegających o jego towarzystwo chłopaków, skoro osoba, na której najbardziej mu zależy, odwróciła się od niego…
Kryzys związku, a raczej nieunikniony jego koniec skłania Dawida do snucia refleksji o trwałości miłości. Czy to możliwe, by miłość ot tak po prostu się kończyła? Czy może trwać, gdy jedna osoba przestaje kochać? A tak w ogóle to dlaczego Milena zaczęła unikać Dawida? I czy uda im się porozmawiać i znowu być parą?
Narracja pełna humoru, ale i wzruszających opisów uczucia trafia w gust szerokiego grona odbiorców — starszaka pretendującego do bycia dorosłym, ale i malucha bardziej zainteresowanego psotami na podwórku szkolnym niż cichymi rozmowami na damsko-męskie tematy w kącie szkolnego korytarza.
„Koniec z Mileną?”, czyli dlaczego miłość jest taka skomplikowana?
Opowiadanie o chłopcu, który ma już dość tej całej miłości.
Fredrik — kolega z klasy Dawida — to same kłopoty. Jest wredny i złośliwy. To on wypuszcza w szkole wstrętną plotkę o Dawidzie i Milenie. Nieświadomy podstępu kolegi główny bohater potęguje nieporozumienia między sobą a wybranką serca. Robi się nieprzyjemnie. Wszystko staje się niezrozumiałe. Wobec tego Dawid postanawia zerwać z Mileną, ale wie, że będzie trudno, bo przecież ją kocha.
Jak znaleźć idealne wyjście z tej patowej sytuacji?
Ostatni wydany w serii tom jak zawsze lekkim tonem i z odrobiną humoru porusza kwestie ważne. Tym razem czytamy o plotce komplikującej życie i relacje, o wartości zwykłej szczerej rozmowy, a nade wszystko o miłości rozgrzewającej nawet najbardziej zmrożone serce.
Seria książek o Dawidzie („Zakochałem się w Milenie”, „Inny niż wszyscy”, „Na zawsze Milena”, „Koniec z Mileną?”) Pera Nilssona z ilustracjami Pii Lindenbaum w tłumaczeniu Marty Rey-Radlińskiej ukazała się nakładem wydawnictwa Zakamarki.
