Sekretne miejsca na Teneryfie to coś, czego od początku szukaliśmy, będąc na wyspie. Teneryfa jest największą w kanaryjskim archipelagu i najludniejszą wyspą hiszpańską. Mam wrażenie, że również najbardziej obleganą przez turystów. Dlatego szukanie azylu na rodzinne popołudnia i weekendy stało się dla nas czymś oczywistym. Że za wylegiwaniem się na plaży nie przepadamy, to wiecie. Nietrudno więc zgadnąć, że zdecydowana większość nieznanych nam początkowo miejsc znalazła się z dala od wybrzeża, np. w górach lub w centralnej części wyspy.
Więcej o Teneryfie z perspektywy naszej rodzinnej podróży przeczytacie we wpisach, które znajdują się (i które stale dodajemy) w zakładce Podróże. Jeszcze więcej informacji, czeka na stronie WyspyKanaryjskie.info, gdzie znajdziecie aktualności i ciekawostki o Wyspach Kanaryjskich.
Sanatorio de Abona
Sekretne miejsca na Teneryfie to m.in. opuszczone z różnych powodów budowle o charakterze publicznym. Jednym z nich jest Sanatorio de Abona. To wioska (m.in. kaplica, hotele sanatoryjne, krematorium) wybudowana w latach 40. XX wieku na Teneryfie w czasach tutejszej epidemii trądu.
Okazuje się, że opuszczona była zawsze. Dzięki postępie medycyny nikt nie zamieszkał w przygotowanym ośrodku. Na szczęście.
W dalszym ciągu i dziś pomimo kilku prób inwestycyjnych budynki stoją opuszczone. Plany, by zmienić wioskę w kurort turystyczny nie doszły do skutku. Po raz drugi napisać można „na szczęście”. Nie tylko dlatego, że miejsce w swej oryginalnej opuszczonej odsłonie stało się doskonałym spotem dla graciarzy i fotografów ceniących sobie niedopowiedziany i tajemniczy charakter Sanatorio de Abona. Miejsce naprawdę pozwala wziąć głęboki oddech, nastrajając do przemyśleń.
Warto tu pobłądzić.
Presa Del Rio
Idąc około 2 km w górę wąwozem Barranco de El Río dochodzi się do opuszczonej tamy. Presa Del Rio skrywa wiele tajemnic i niespodzianek. Samo uruchomienie, a później porzucenie inwestycji jest przedmiotem sporów i kontrowersji.
Tamę można swobodnie przejść, nawet przejechać. Polecamy również wycieczkę korytarzami w jej wnętrzu. To jedna z atrakcji dla dzieci na Teneryfie, gdzie wyobraźnia zaczyna naprawdę działać! Nie zapomnijcie o latarce!
Wokół tamy prowadzi okrężny szlak trekkingowy liczący prawie 8 km – łatwy i przyjemny.
Reserva Ambiental San Blas
Sekretne miejsca na Teneryfie to także ukryte przed masową turystyką przyrodnicze zakątki wyspy. Reserva Ambiental San Blas jest jednym z nich. To rezerwat przyrody, który łatwo przeoczyć, gdyż nie widać go z pobliskiej drogi. Pewnie jeszcze do niedawna większą uwagę przyciągał ze względu na lazurowo-turkusowe „jezioro” i tamę. Obecnie natrafiliśmy na sadzawkę.
Otoczenie, czyli księżycowy krajobraz, jasno wytyczone ścieżki, nierzadko wydrążone w skałach schody, klimatyczny wąwóz, różnorodne formy skalne i spokój sprawiają, że można tu długo spacerować. Dzieci na długo potrafi zająć zabytkowa ciężarówka.
Nie wszędzie wejdziecie do rezerwatu, który otoczony jest płotem i bramkami. Nam dzięki twórczym pomysłom udało się wejść przez furtkę najbliżej głównego wejścia Barceló Tenerife. Podobno są miejsca wolne od siatki, więc warto ich poszukać.
Montaña de El Palmar
Wybieracie się do Masca? Koniecznie pojedźcie również jeszcze dalej, równie zakręconą, wąską i pełną wrażeń drogą w stronę El Palmar. Warte odwiedzenia miasteczko leży w północno-zachodniej części Teneryfy. To pewnego rodzaju „stolica” Parku Wiejskiego Teno. Słynie nie tylko ze świetnych szlaków po starym lesie Monte del Agua czy wysokich turni. Turystów przyciąga również wzniesienie przypominające pokrojone ciasto. Obecny wygląd Montaña de El Palmar to efekt geologicznych osuwisk. Naprawdę ciekawe! Obejrzeć można z bliska lub ze szlaków wijących się wokół El Palmar.
Więcej o szlakach turystycznych na Teneryfie pisaliśmy we wpisie — Atrakcje na Teneryfie – trekking na Teneryfie.
Presa de Tahodio
Dolina Tahodio przez jej mieszkańców znana jest ze swej spektakularnej, jak na warunki panujące na wyspie, tamy. Stary zbiornik budowany w latach 1914-1926, o pojemności 900 000 metrów sześciennych miał nawadniać pobliskie plantacje bananowców, ale i zaopatrywać w wodę publiczne fontanny w Santa Cruz. Obecnie jest nieużywany, stanowi ukrytą atrakcje dla poszukiwaczy osobliwych obiektów na wyspie.
Do tamy dotrzeć można dwiema drogami. Szlakiem rozpoczynającym się w punkcie widokowym La Jardina w Las Mercedes lub jadąc przez miasteczko Tahodio i zostawiając samochód około 800 metrów od tamy (ostatni odcinek trzeba pokonać pieszo).
Pierwszą opcję polecamy w słoneczne dni, drugą na szybki popołudniowy spacer, także w chłodniejszy czy deszczowo-zimowy czas.
Teren wokół tej ciekawej hydrologicznej konstrukcji cechuje niezwykła różnorodność biologiczna (kaczki, czaple, bliskość lasu laurowego) – to bowiem Park Narodowy Anaga.
Guachinche
Opuszczone budynki, rzadko uczęszczane górskie szlaki, ukryte przyrodnicze i osobliwe zakątki to właśnie owe sekretne miejsca na Teneryfie. W tym temacie nie możemy również nie wspomnieć o guachinche. Chcecie spróbować prawdziwej kanaryjskiej kuchni, a przy tym poznać kulturę Hiszpanów na wyspie? Bez dwóch zdań polecamy właśnie guachinche.
To lokalne, często rodzinne, usytuowane obok winiarni restauracje, które spotkać można w północnej części Teneryfy. Te na południu w turystycznej części Teneryfy są guachinche tylko z nazwy.
Zazwyczaj stołują się tu Kanaryjczycy, którzy wiedzą, jak trafić w te kulinarne zakamarki. A trafić nie łatwo. Do guachinche nierzadko prowadzi off-roadowa lub polna droga, a otoczenie (stary garaż, gospodarcze zabudowania) potrafi zmylić. Czasami „restauracje” pomaga znaleźć ręcznie pisany na tekturowej reklamie lub zamieszczony na drzewie, płocie drogowskaz. Warto jednak pobłądzić.
Jakość serwowanych tam dań nie budzi wątpliwości. A ceny? Jest tanio. Smacznym, nawet wykwintnym potrawom może towarzyszyć smak domowego wina.
Więcej o guachinche znajdziecie we wpisie — Kuchnia na Teneryfie, czyli czego warto spróbować na Teneryfie.
Costa de El Sauzal
Costa de El Sauzal – kolejne miejsce z dala od turystycznego tłoku, a bliżej lokalsów. By dostać się nad samo wybrzeże, zjeżdża lub schodzi się stromą, krętą i wąską (!) drogą. To atrakcja dla podróżnych o mocnych nerwach i sprawnym samochodzie. Widoki na miejscu rekompensują wszelkie niedogodności. Auto zaparkować można na parkingu, jeśli oczywiście jesteście rannymi ptaszkami i dotrzecie tu odpowiednio wcześnie lub po prostu szczęśliwie traficie na kogoś, kto wyjeżdża.
Z parkingu udać się można w prawo na cypel Rojas i podziwiać urokliwe zatoczki z klifowym wybrzeżem lub urządzić piknik (przy plaży czekają stanowiska z rusztem, betonowe ławki i stoły, jest też bieżąca woda – tyle że w czasach „zarazy” wszystko wyłączone jest z użytku).
Idąc w lewo, mija się kaplicę i dochodzi do podnóża klifu, na zboczach którego stoi El Esqueleto – symbol ludzkiej chciwości.
Costa de Acentejo
Do urokliwego, zawsze wietrznego wybrzeża, które mam wrażenie bez ustanku szturmowane jest wzburzonymi falami dotrzeć można samochodem (wtedy sama podróż to już atrakcją, bo droga jest kręta, stroma, czasami wąska) lub pieszo.
3 km trasa (czasami asfaltowa, czasami off-roadowa) wije się wśród charakterystycznej roślinności północnej Teneryfy. Wędrując, mija się draceny, bananowce, słodką tabaibę (Euphorbia balsamifera) i ulubioną przez nasze dzieci kanaryjską koniczynkę.
Na dole, kierując się w lewą stronę, dochodzi się do opuszczonych (bądź nie) zabudowań, wzniesionych nad samym klifem. Można tam pobłądzić i spróbować wyobrazić sobie, co dzieje się nocą podczas sztormu, skoro w słoneczne południe oceaniczna natura też daje się we znaki. Z kolei do miasteczka dotrzeć można, idąc w prawo. Z wybrzeża podziwiać można na wybrzeżu znajduje się z kolei po prawej stronie El Esqueleto.
San Miguel de Tajao
San Miguel de Tajao to niewielkie miasto w sąsiedztwie autostrady TF – 1, między El Medano a Abades. Zjeżdżając z niej zjazdem 46, warto zatrzymać się przy Arco de Tajao. Z przydrożnego parkingu do niezwykłego łuku prowadzi ścieżka, która w 5 minut kończy się na jego szczycie. Tablice informacyjne dokładnie opisują powstanie tej formy skalnej. Co chwilę zagląda tu mnóstwo osób, by po prostu zrobić sobie nietypowe zdjęcia, bo i otoczenie jest niezwykłe.
Zdecydowanie polecamy również miasteczko położone niżej. Znajdziecie tam smaczne i świeże ryby, a leniwie toczące się życie mieszkańców uspokoi niejednego turystę. Koniecznie zaglądnijcie też na Mirador Roca de Tajao, skąd roztacza się ładny widok na pobliskie wybrzeże. Punkt znajduje się na klifie, na który wspina się po skałach o nietypowej budowie i bardzo jasnym kolorze.
Sanktuarium dla zwierząt
Tenerife horse rescue and animal sanctuary „Refugio de animales” to osobliwe miejsce na wyspie. Ekologiczne gospodarstwo (farma, finca) powstało 3 lata temu. Wolontariusze z całego świata starają się zapewnić przebywającym tu zwierzętom godne warunki do życia.
Finca jest domem dla ponad 200 zwierząt, już nie tylko koni (nierzadko kiedyś wykorzystywanych wcześniej w turystyce i rolnictwie).
Więcej o sanktuarium dla zwierząt na Teneryfie znajdziecie we wpisie — Teneryfa — atrakcje dla dzieci — nasz TOP 15.
Montaña Amarilla
Montaña Amarilla to pomnik przyrody w południowej części wyspy.
Ochrzczoną potoczną nazwą „Żółta Góra” wraz z otaczającym ją terenem jest kolejną osobliwością Teneryfy. Na szczęście nie flagową. Dzięki temu kameralne plażowanie na półkach skalnych góry, spokojne wędrowanie po jej krawędziach, podziwianie warstwowego ukształtowania zbocza wzgórza przebiega według tempa, jakie sami sobie nadamy.
Spacer po najbardziej na południe wysuniętej części wybrzeża gminy San Miguel de Abona zająć może więc pół godziny lub i cały dzień.
