Teneryfa i Park Narodowy Teide – spektakularne punkty widokowe

Niecodzienny, dodatkowo bardzo zróżnicowany krajobraz i — co zachęcające — zdecydowanie chłodniejszy (niż typowo turystyczna — południowa Teneryfa) klimat Parku Narodowego Teide zachęca do spacerów, trekkingów nie tylko wyznaczonymi trasami, ale i szlakiem punktów widokowych, na których warto się zatrzymać, przemierzając samochodem ten wulkaniczny teren.

Więcej o Teneryfie z perspektywy naszej rodzinnej podróży przeczytacie we wpisach, które znajdują się (i które stale dodajemy) w zakładce Podróże.

Więcej informacji, czeka na stronie WyspyKanaryjskie.info, gdzie znajdziecie aktualności i ciekawostki o Wyspach Kanaryjskich.

Gdy kilka pieszych tras po Parku Narodowym Teide mieliśmy za sobą, postanowiliśmy leniwie, bo pokonując samochodem Park wzdłuż i wszerz, spojrzeć na Teide.

Pierwszym punktem wartym odwiedzin jest Mirador de Samara. Surowy krajobraz łagodzą co raz pojawiające się drzewa. Ich skupiska tworzą rzadki las sosnowy, pośród którego przyjemnie się spaceruje. Z parkingu wyruszyć można na kilka całkiem przyjemnych szlaków.

Kolejne miejsce postoju to Mirador de las Narices del Teide. To miejsce to zdecydowanie obowiązkowy punkt wycieczki w drodze do Roques de García lub dalej, czyli pod stację kolejki linowej na Teide. Miejsca nie da się pomylić z żadnym innym. Po pierwsze — parking prawie zawsze wypełniony jest samochodami lub autokarami z turystami. Po drugie — jezdnia na wysokości punktu widokowego zmienia  kolor na pomarańczowy, a zmiana nawierzchni wymusza redukcję prędkości. Po prostu trzeba się tu zatrzymać.

Tablica informacyjna wspomina (po hiszpańsku i angielsku) o najważniejszych faktach związanych z erupcją Pico de Viejo. Rzecz jasna przed oczami rozpościera się gigantyczny stożek wulkanu sąsiadującego z Teide.

Po przeciwnej stronie drogi startują liczne szlaki wijące się na obrzeżach Parku. W oddali widać zazwyczaj skrytą częściowo tylko za chmurami La Gomerę, sąsiadującą z Teneryfą, inną wyspę archipelagu kanaryjskiego.

Sypka nawierzchnia (coś w rodzaju żużlu) sprawia, że najmłodsi doskonale odnajdują się w wulkanicznym otoczeniu, budując z niej budowle, niczym zamki na piasku.

Warto pamiętać, że wygodny podjazd samochodem na wysokość ponad 2000 metrów sprawia, że pokonuje się kilometry, szybko pnąc w górę, a temperatura niepostrzeżenie spada. Np., gdy w Costa Adeje termometr pokazuje 30°C, na wysokości 2000 metrów będzie to już około 10 kresek mniej.

Następny przystanek to miejsce, z którego widoczne są już 2 szczyty – Pico Viejo i Teide.

Informacje na tablicy w formie ciekawostek prezentują dwa typy lawy (które zresztą widać w tle na zboczach wulkanu), jakie wydobywały się z wnętrza Pico Viejo – pierwsza po zastygnięciu miała kolczastą i ostrą powierzchnię, druga zdecydowanie bardziej gładka przypominała poskręcaną linę.

Queen’s Shoe (Zapato de La Reina) to kolejne miejsce, któremu warto poświęcić chwilę i wysiąść z auta. Po kilku minutach marszu stoi się przed monumentalną formacją skalną — efektem kilkusetletniego procesu erozji. Całość faktycznie przypomina damski but na obcasie. Podążać dalej drogą porównań, jego właścicielka musiałaby mieć ponad 100 metrów wysokości!

Szczegółowy opis powstawania tej formacji skalnej opisany został na tablicy.

Na Mirador Azulejos II kalderę — nizinną Las Canadas macie na wyciągnięcie ręki. Ponadto znajduje się tam kilka tablic opisujących widoczne formacje skalne oraz krótka (ale jednak) ścieżka dla wózków inwalidzkich pozwalająca zobaczyć okolicę.

Zerkając na drogę w stronę Roqes de Garcia – Teidę zobaczycie w znanym, bo pocztówkowym ujęciu.

Zapraszamy Was również do innych parków narodowych na całym świecie. Za przewodnik posłuży recenzowana książka „Którędy do Yellowstone?” we wpisie „Którędy do Yellowstone? Dzika podróż po parkach narodowych” Aleksandry i Daniela Mizielińskich.

Jadą dalej, zatrzymać się musicie przy La Ruleta Vista Point. To z tego miejsca rozpoczynają się najpopularniejsze trekkingi w Parku Narodowym Teide.

Kilkanaście metrów za skrzyżowaniem, na którym należy skręcić, chcąc dostać się pod stację kolejki linowej na Teide, po prawej stronie czeka Tabonal Negro.

Z pomocą tablicy informacyjnej odkryć można florę i faunę występującą w Parku Narodowym Teide.

Druga tablica to intrygująca lekcja – lekcja historii Ziemi. Porównanie czasu istnienia wszechświata do 24 godzin pozwala dostrzec skalę wybuchów pobliskich wulkanów w stosunku do istnienia życia na Ziemi (setne sekundy) oraz rozwoju wszechświata.

W tym miejscu wulkaniczny czerwono-pomarańczowy, czasami dosłownie czarny krajobraz ustępuje miejsca żółtemu lub szaremu odcieniowi drobnego żwiru. To dzięki niemu na Minas de San Jose poczuć się można jak na księżycu lub piaskowej pustyni.

Naszą wędrówkę po punktach widokowych Parku Narodowego Teide na Teneryfie zakończyliśmy na Portillo Alto.

Przypadkiem trafiliśmy na mały zlot zabytkowych samochodów. W tym miejscu na spragnionych i wygłodniałych czeka pobliska restauracja.

Żałowaliśmy, że nie udało się nam odwiedzić Obserwatorium Astronomicznego Teide, które było zamknięte ze względu na pandemię. Może innym razem będzie ku temu okazja.