Wyobraź sobie miejsce, gdzie natura jeszcze szepcze dawne tajemnice, a przygoda jest jak najserdeczniejsze wspomnienia z dzieciństwa. „Ostatnia dzika ostoja” przenosi nas właśnie tam – w przestrzeń, gdzie magia współistnieje z rzeczywistością. Opowieść o podróży wnuka z dziadkiem w poszukiwaniu dzikiego, nieskażonego świata jest jednocześnie zaproszeniem do zastanowienia się nad naszą więzią z przyrodą. Ta pięknie ilustrowana książka oferuje czytelnikom młodszym i starszym wspólną podróż do miejsc, które budzą zachwyt i inspirują do ochrony naturalnego piękna naszej planety. Heikkilä, korzystając z bogactwa obrazu i słowa, tworzy most między pokoleniami, zachęcając do dialogu o świecie, który chcemy przekazać przyszłym generacjom.
Cecilia Heikkilä – artystka, która rozmawia z naturą poprzez ilustracje i słowa
Cecilia Heikkilä, autorka i ilustratorka tej uroczej książki, jest artystką o szerokim spektrum talentów. Jej zdolności nie ograniczają się jedynie do słowa pisanego – obrazy, które tworzy, są równie potężne. Dorastanie w szwedzkiej Dalarnie niezaprzeczalnie ukształtowało jej głęboką więź z przyrodą, co wyraźnie odzwierciedla się na kartach tej książki. Heikkilä, której prace zdobią nie tylko książki, ale i produkty znanych marek, ma rzadki dar tworzenia uniwersalnych historii, które poruszają i inspirują.
“Tkaczka chmur” – przejmująca i kojąca baśń o śmierci dla dzieci
Podróż Małego Misia w poszukiwaniu dzikiej przyrody
W sercu „Ostatniej dzikiej ostoi” narrator snuje opowieść o odwadze i ciekawości, która prowadzi Małego Misia i jego dziadka poza znane im granice ich świata. Wszystko zaczyna się, gdy Mały Miś natrafia na starą pocztówkę – tajemnicze wezwanie do odkrycia miejsca, które być może jest ostatnią enklawą nieskażonej przyrody. Wraz z dziadkiem, symbolem mądrości i przewodnikiem, Mały Miś wyrusza w podróż, która stanowi metaforę dla pragnienia poznania i odkrycia własnego „ja” w harmonii z naturą.
Ich poszukiwanie przekształca się w podróż pełną epickich przemierzeń dzikich terenów, jednocześnie będąc głęboką podróżą duchową. Każdy przebyty krok w tereny nieznane odkrywa przed nimi wiedzę o własnym wnętrzu i lekcje o symbiotycznym współistnieniu ludzi z naturalnym światem. To droga pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, niezwykłych spotkań z dziką fauną oraz wyzwań, które testują ich siłę, wytrwałość i więź międzypokoleniową. „Ostatnia dzika ostoja” to opowieść, która przypomina, że najważniejsze odkrycia dokonujemy nie zawsze na końcu świata, ale często w sobie samych.
Międzypokoleniowa podróż
„Ostatnia dzika ostoja” to więcej niż opowieść o przygodzie. To przypomnienie o cenniejszych aspektach życia – relacjach międzypokoleniowych, trosce o środowisko i o zachowaniu tego, co w naszym świecie pozostało jeszcze dzikie i nienaruszone. Przesłanie o ochronie przyrody, przeplatane z ciepłą relacją wnuka z dziadkiem, daje wiele do myślenia o naszym miejscu w świecie i o tym, jak nasze działania wpływają na otaczającą nas naturę.
Cecilia Heikkilä w „Ostatniej dzikiej ostoi” maluje nie tylko oczami, ale i sercem. Jest to literacko-ilustracyjna uczta, która pozostawia czytelnika z uczuciem nostalgii i nadziei. To opowieść, która jest równie dzika i piękna jak te ostatnie zakątki natury, które musimy chronić za wszelką cenę. Dzięki tłumaczeniu Agnieszki Stróżyk, polscy czytelnicy mogą w pełni zanurzyć się w tej przygodzie i razem z bohaterami poszukiwać swojej „ostatniej dzikiej ostoi”. Czyta się ją jednym tchem, a po zakończeniu – niechętnie odstawia na półkę, chcąc jeszcze raz powrócić do tej wyjątkowej podróży.
Książka „Ostatnia dzika ostoja” Cecilii Heikkilä w tłumaczeniu Agnieszki Stróżyk ukazała się nakładem wydawnictwa Zakamarki.
Zabawy w kategoryzowanie jako ważny etap rozwoju dziecka – jak wspierać i kształtować tę umiejętność?
