„LABIrynt” to gra logiczna dla dzieci i dorosłych kształcąca i doskonaląca orientację na płaszczyźnie. Obok potencjału edukacyjnego posiada cechy atrakcyjnej gry dla szerokiego grona rozgrywających, w tym nawet dla kilkuletnich maluchów. Cechuje się prostymi zasadami, dużą losowością generującą zaskakujące sytuacje, a w konsekwencji niepowtarzalnością każdej rozgrywki.
Zawartość
- 6 drewnianych pionków (po trzy w czerwonym i czarnym kolorze),
- 35 dwustronnych plansz,
- instrukcja,
- pudełko o wymiarach 155 x 155 x 53 mm.
Ćwiczone umiejętności, rozwijane kompetencje
- odwracanie wzorów o 90˚, 180˚ i 270˚ na płaszczyźnie,
- rozwijanie myślenia logicznego,
- rozwijanie orientacji przestrzennej,
- ćwiczenie uwagi, koncentracji i podzielności uwagi,
- stymulacja percepcji wzrokowej,
- planowanie strategicznych ruchów, przewidywanie możliwego ruchu (ułożenia na planszy) przeciwnika.
Dla kogo?
- dla dzieci potrzebujących stymulacji lub terapii w wyżej wymienionych obszarach,
- dla dzieci bez problemów rozwojowych (prywatne i zawodowe doświadczenie pokazuje, że już dla 4-latków gra okazuje się być odpowiednia),
- dla dorosłych fanów gier planszowych.
Przebieg gry
Każdy z uczestników (od 2 do 35 osób) otrzymuje losowo wybraną planszę z labiryntem (25 pól – 5X5), po którym porusza się pionek. Planszę można ułożyć dowolną stroną i dowolnym bokiem. Celem gry jest dotarcie z pola startowego, oznaczonego kołem, do mety – krzyżyka (na drugim z dwóch labiryntów z jednej karty), wykonując jednocześnie komendy ruchu wypowiadane przez kolejnych graczy. Np. jeśli jeden z graczy wyda komendę: trzy w górę, to wszyscy wykonują ruch o trzy pola w górę lub o tyle pól, ile dzieli ich od najbliższej przeszkody (muru, krawędzi labiryntu).
O czym trzeba jeszcze pamiętać?
- nie można cofać ruchu przeciwnika – jeśli poprzednik wydał komendę trzy w górę, kolejny uczestnik nie może zarządzić ruchu trzy w dół, ale dwa w dół już tak,
- ruchem może być też obrót planszy o 90˚, 180˚, 270˚ w prawo lub lewo, przy czym ruch ten może wykonać każda osoba, którą się na to zdecyduje,
- koniec gry to sytuacja, gdy jeden z uczestników zatrzymał pionek (zgodnie z komendą ruchu) dokładnie na mecie,
- reguły w instrukcji zakładają koniec gry po przejściu dwóch labiryntów z kartki (awers i rewers) – kiedy gracz przejdzie pierwszy labirynt, obraca planszę z labiryntem na drugą stronę i ustawia pionek na polu startowym nowego labiryntu, a następnie kontynuuje wędrówkę do mety. Dotarcie do mety w drugim labiryncie kończy grę. Wygrywa więc osoba, która jako pierwsza zdobędzie oba labirynty.
A jak te zasady stosować w praktyce? Zerknijcie na filmową rozgrywkę, w której koniec gry przypada po pokonaniu jednego labiryntu:
Warianty gry
W zależności od wieku graczy, motywacji i wymagań uczestników rozgrywkę można modyfikować, tj.:
- skracać lub wydłużać w zależności od tego, czy gra odbywać się będzie tylko na jednym labiryncie, dwóch, czy więcej,
- uatrakcyjniać, wprowadzając dodatkowe lub zamienne pionki (figurki LEGO, kapsle, kamyki itp.),
- komplikować – wyższy poziom trudności dotyczy równoczesnej rozgrywki jednego gracza na dwóch, nawet trzech planszach – w takiej sytuacji gracze wykonują jednocześnie ruchy na wszystkich labiryntach zgodnie z zasadami gry. Wygrywa osoba, która jako pierwsza zakończy jedną planszę (obydwa labirynty).
Gra logiczna „LABIrynt” Jana Amosa Jelinka wydana została nakładem Wydawnictwa Epideixis.
O innych grach logicznych, od których ciężko oderwać dorosłych i dzieci przeczytacie we wpisie – Logika, geometria, kombinatoryka – Kubik, MoMo, Getriko – gry logiczne dla dzieci.
