Kostka do gry – “Feluś i Gucio grają w kolory” to pluszowa kostka i 70 kart z zadaniami, które tworzą wyjątkową grę aktywizującą, łącząco ruch z wszechstronnym rozwojem przedszkolaków. To propozycja idealna dla energicznych maluchów, które nie potrafią długo usiedzieć w miejscu.
Prosta mechanika, bogata zawartość
Sercem gry jest duża, miękka kostka z kolorami na ściankach. Każdy kolor odpowiada innej kategorii rozwojowej: społecznej, emocjonalnej, językowej, ruchowej i poznawczej. Po wyrzuceniu koloru dziecko losuje kartę z odpowiedniej kategorii i wykonuje zadanie.
Karty podzielono na trzy poziomy:
- Gucio (30 kart) – dla 3-4 latków
- Feluś (30 kart) – dla 5-6 latków
- Tęczowe karty specjalne (10 kart) – uniwersalne
Kostka do gry, czyli wszechstronny rozwój przez zabawę
Zadania angażują różne sfery rozwoju:
- Ćwiczenia ruchowe z kostką
- Rozpoznawanie i nazywanie emocji
- Nauka słownictwa i budowania wypowiedzi
- Rozwój pamięci i myślenia
- Poznawanie otaczającego świata
“Feluś i Gucio grają w kolory” to gra aktywizująca, która łączy elementy ruchu, nauki i zabawy. Mechanika opiera się na rzucie pluszową kostką i wykonywaniu zadań z kart odpowiadających wyrzuconemu kolorowi. Zadania podzielone są na dwie grupy wiekowe (3-4 i 5-6 lat) oraz karty uniwersalne.
W obszarze aktywności ruchowej dzieci wykonują podstawowe ćwiczenia z kostką – skoki, raczkowanie czy podrzucanie. Zadania nie wymagają skomplikowanej koordynacji ani dużej przestrzeni.
Gra rozwija kompetencje emocjonalne poprzez rozpoznawanie i nazywanie emocji na kartach. Zadania w tej kategorii zostały starannie przemyślane i skutecznie angażują dzieci w naukę – karty zawierają atrakcyjne ilustracje i ciekawe scenariusze, które w naturalny sposób zachęcają do rozmowy o uczuciach.
Sfera językowa obejmuje budowanie prostych wypowiedzi i podstawowe słownictwo angielskie. Poziom trudności jest dostosowany do wieku, choć niektóre zadania mogą być zbyt łatwe dla bardziej rozwiniętych językowo dzieci.
W zakresie umiejętności poznawczych gra oferuje typowe ćwiczenia dla przedszkolaków – grupowanie według kolorów, dni tygodnia czy rozpoznawanie instrumentów.
Zaletą gry jest elastyczność – można ją modyfikować pod względem czasu trwania i poziomu trudności. Wykonanie jest solidne. Ilustracje są przyjazne i czytelne dla dzieci.
“Feluś i Gucio grają w kolory” to propozycja nastawiona głównie na młodsze przedszkolaki. Dla starszych dzieci może okazać się zbyt prosta i schematyczna. Sprawdzi się jako uzupełnienie innych aktywności edukacyjnych i kompleksowych narzędzi rozwojowych.
Atuty i zalety
Wykonanie:
- Wysokiej jakości pluszowa kostka
- Trwałe, estetyczne karty
- Przyjazne ilustracje Marianny Schoett
Mechanika:
- Intuicyjna rozgrywka
- Możliwość modyfikacji zasad
- Elastyczny czas gry (10-30 minut)
- Od 1 do 6 graczy
Funkcjonalność:
- Idealna dla rodzeństwa w różnym wieku
- Sprawdza się w domu i przedszkolu
- Dodatkowe warianty w instrukcji
- Rozwój kluczowych kompetencji
Podsumowanie
“Feluś i Gucio grają w kolory” to znakomita propozycja łącząca zabawę z edukacją. Uniwersalność, jakość wykonania i przemyślana mechanika sprawiają, że gra długo nie znudzi się dzieciom. To wartościowa inwestycja w rozwój przedszkolaka. Jeśli szukasz gier edukacyjnych, które bawią i uczą jednocześnie, ta pozycja powinna znaleźć się w Twojej kolekcji.
“Tea Time Crime” – strategiczna gra dedukcji i zabawy w eleganckim świecie Lorda Waldemara
“Jajko Kolumba” – łamigłówka logiczna z jajkami w roli głównej
Gra “Pencil Nose” – zabawa słowami i nosem
“Abalone GO” – strategiczna perełka w podróżnym wydaniu
“Gra z jajem”, czyli wyścig montażystów filmowych – recenzja
“Super Cortex”, czyli wyzwanie dla mózgu
Gra “Na okrągło”- zakręcona zabawa słowna na okrągło
“Chicken out!” – gra karciana do nauki matematyki
Gra “Gold” – w pogoni za złotem
“Catan” – gra, która podbiła świat
Gra “Ry-Bitwa” – recenzja
“Moje małe Everdell” – z dziecięcej wyobraźni do pierwszej gry strategicznej
Odkrywając śledziowy matrix – “Ucho od śledzia” – recenzja
“Chocolates” – słodka strategia w pudełku pełnym niespodzianek
Gra “Zakręcona Przygoda. Ghost Adventure” – recenzja
