„Duży Wilk i Mały Wilk” to opowieść, która pod płaszczem alegorycznie nazwanym bohaterów i prostej, nieśpiesznej narracji prezentuje kwintesencję prawdziwej przyjaźni. Wzruszająca i piękna historia wilka i wilczka dorównuje innym powiastkom filozoficznym i literaturze refleksyjnej w tonie „Kubusia Puchatka” czy „Małego Księcia”.
W gęstym lesie, pomiędzy rozłożystymi i bujnymi w liście drzewami znajduje się norka przyjaznego, beztrosko leniwego i niebywale łakomego lisa Felka oraz bystrej, zaradnej i uroczej zajączki Toli. Las w wiosennej, letniej, jesiennej, ale i zimowej odsłonie pełen jest mieszkańców, którzy w kolejnych częściach serii dołączają do tytułowej pary przyjaciół, tworząc wzajemnie się wspierającą, sympatyczną zwierzęcą grupę bohaterów przeżywających zwykłe i codzienne, ale niepozbawione humoru i mądrości przygody. Nowe wielkoformatowe, kartonowe cztery części serii „Felek i Tola” to nieznane do tej pory perypetie sympatycznego łakomczucha Felka, roztropnej Toli i pociesznego Henia.
Linearne, chronologiczne i uporządkowane poznawanie świata, jakie znamy ze szkolnych podręczników nie przemawia do wyobraźni tak, jak spójne, a połączone wybranym zagadnieniem czytelnicze wędrówki po świecie. Na szczęście okazją do takich podróży jest m.in. niezwykle barwnie odmalowany, ale i pełen sensacyjnych ciekawostek album edukacyjny „Rzeki. Podróż po meandrach historii, przyrody i kultury”. Peter Goes i jego „Rzeki” to projekt niezwykły. Wielkoformatowa książka będąca zbiorem 36 plansz o najważniejszych rzekach świata staje się osobliwym przewodnikiem po dawnym i dzisiejszym życiu naszej planety.
„Zwierzęta w godłach” to zbiór historyczno-przyrodniczych podróży po 29 krajach całego świata. Przeszłość, kultura i tradycje państw zaszyfrowane zostały w wizerunkach zwierząt umieszczanych od wieków na godłach poszczególnych państw. Jak strusiom emu udało się pokonać australijską armię? Dlaczego dront dodo na Mauritiusie wyginął? Co sprawia, że antylopa oryks jest mistrzem oszczędzania wody i energii, a namibijska pustynia jest jej ojczystą ziemią? Czy ptak w godle Polski to faktycznie orzeł? Sensacyjne opowieści w formie spójnych w obrębie godła ciekawostek okazują się być wartościową lekcją historii.
Pewnej zimy dwunastoletni James z Nowego Jorku dostaje tajemniczy list od kuzynostwa. Wiadomość okazuje się być cichym, aczkolwiek dramatycznym wołaniem o pomoc. Amanda i Obi dzielą się w nim niepokojącymi podejrzeniami odnośnie do miejsca, do którego niedawno się przeprowadzili – to bardziej odludzie, przysłowiowe przedpiekle niż upragnione przez ich ojca zacisze. Wspominają również o czyjejś tajemniczej obecności oraz serii złowróżbnych znaków. Mocno przejęty, choć nie do końca przestraszony James rusza do Głogowego Wzgórza po, w tamtej chwili tego jeszcze nie wie, przygodę życia. „Widmo z Głogowego Wzgórza” jest jego subiektywnym zapisem wydarzeń z przedłużającego się marcowego weekendu w odciętym od świata, a wtedy również zasypanym śniegiem i pozbawionym elektryczności, staroświeckim domu.
„Jurka i Wąsik” to powieść sensacyjna pełna dramatycznych zwrotów akcji (jeż okazuje być bombą, przybywa kolejnych przeszkód na torach, po których pędzi mający wybuchnąć pociąg), dynamicznej fabuły (bohaterowie dosłownie pędzą na motorze), nieoczekiwanych zbiegów okoliczności z elementami detektywistycznych poszukiwań. Bohaterski wyścig z czasem (z mającą wybuchnąć bombą zegarową) jest źródłem stale rosnącego napięcia i jednocześnie czytelniczej motywacji do śledzenia przygód nietypowej dwójki bohaterów – młodziutkiej rezolutnej Jurki, obrończyni jeżów i Wąsika – świeżo mianowanego kierownika pociągu.
Obrazkowa minihistoria, komizm sytuacji, szczególnie zakończenia opowieści – nie do końca przewidywalnego, choć podświadomie oczekiwanego z racji przysłowia zakorzenionego w świadomości czytelników (mówiącego o korzyściach trzeciej osoby w przypadku rywalizacji dwóch innych), sympatyczni zwierzęcy bohaterowie, pod kostiumami których kryje się dziecięca (ludzka ;)) natura, a nade wszystko wcale nie banalne treści bajkowej narracji – oto, czego oczekiwać można po lekturze „Dwa dla mnie, jeden dla ciebie” Jörga Mühle, autora bestsellerowych książek dla dzieci.
Niepozorna i zabawna miniopowieść z uroczo rysowanymi zwierzętami, choć częściowo tylko pisana listami, to w fabule mocno osadzona jest na pomyśle korespondencji. Refleksyjna historia przybiera kształt powiastki filozoficznej dla dzieci, bliskiej „Kubusiowi Puchatkowi” i „Małemu Księciu”. Pojawiająca się tu samotność i nuda stają się inspiracją do działania, głównym motorem zmian bohaterów, a jednocześnie siłą łączącą osobowości, charaktery oraz, jak to pokazuje historia Żyrafy i Pingwina, tworzącą przyjaźnie przekraczające horyzont.
Niezwykły styl obrazu Rity Kaczmarskiej – naturalistycznie fotografuje rzeczywistość, tę codzienną i ludzką, ale i równorzędny, a czasami tryumfujący nad poprzednim niezwykły świat roślin i zwierząt. Jej świat przedstawiony przybiera różne konwencje od enigmatycznej i barwnej baśni (Awaria elektrowni), przez malowaną czarno-białą farbą z wyraźnymi kolorystycznie akcentami kreskówkę o charakterze ludycznym, historycznym i popkuturowym (Tajemnicze miasto), po cieniowany mrokiem i światłem horror (Czarna książka). Nieszablonowe ilustracje dla najmłodszych, czyli przewaga schematycznej czerni i bieli w tle, jednocześnie oryginalna wyrazistość plam barwnych lub odpowiednio kontrast iluminacji i mroku daje dziecięcej wyobraźni spore pole do działania.
„Co robią uczucia?” to ilustrowany rysunkami w minimalistycznym stylu, opisany lapidarnym i zarazem esencjonalnym tekstem katalog ludzkich emocji. Album odkrywa przed czytelnikiem interesujący świat antropomorfizowanych uczuć, które przybierając kształt bliżej nieokreślonych mniej lub bardziej sympatycznych, czasami również odpychających, zdarza się, że i wrogich istot, prowadzą swoje zaskakujące, czasami dynamiczne, innym razem niespieszne, bardziej roztropne lub lękliwe życie. Liczni bohaterowie, tym samym szeroka gama prezentowanych zachowań, ich stylu bycia i charakteru sprawia, że książka staje się lustrem, w którym każdy czytelnik może zobaczy cząstkę siebie, swoje emocje, reakcje, ale i ich wpływ na innych.
