Muduko - Przystanek Rodzinka - blog parentingowy o dzieciach okiem logopedki

Gra „Mix Tura” – recenzja

Gra „Mix Tura” to dynamiczna, pełna niespodziewanych zwrotów akcji towarzyska gra karciana. Łączy elementy losowości ze strategicznymi posunięciami, przez co trafia w gust młodszych i starszych graczy. Motyw despotycznej i wrednej wiedźmy zmuszającej poddanych jej goblinów do testowania przygotowanych eliksirów traktowany z przymrużeniem oka staje się punktem wyjścia do arcyśmiesznych rozgrywek. Gracze wcielający się w rolę pachołków czarownicy ćwiczą spostrzegawczość, podzielność uwagi i spryt. Wygrywają tylko nieliczni – czujni stratedzy, którym sprzyja szczęście. Możliwość kreowania fabuły gry (m.in. wymyślanie treści toastów, tytułowanie goblinów, współtworzenie zaklęć) i imprezowy charakter rozgrywek sprawia, że radość z rozgrywek czerpią wszyscy.

Gra „Łapkosztuczki-sztuczkołapki” – zręcznościowy wyścig sprawnych rąk i bystrych oczu – recenzja

„Łapkosztuczki-sztuczkołapki” to zręcznościowa gra edukacyjna, w której żaden gracz nie narzeka na nudę. Wszyscy jednocześnie manipulując klockami, próbują odwzorować układ klocków i palców prezentowany na poszczególnej karcie z zadaniem. Presja czasu i element zdrowej rywalizacji potęguje emocje związane z wyścigiem zręcznych palców. Pojedynki wygrywają osoby spostrzegawcze, sprawne motorycznie i potrafiące opanować drżące ręce. „Łapkosztuczki-sztuczkołapki” są więc idealnym treningiem motoryki małej, percepcji wzrokowej, refleksu i koncentracji.

Gra „Zaczarowane drzewo” – jak sprostać wyzwaniom magicznej przyrody – recenzja

Gra „Zaczarowane drzewo” urzeka estetyką wykonania (w całości zrobiona jest z drewna) oraz bajkową szatą graficzną mającą uzasadnienie w pojawiających się w niej motywach fantasy (magiczny las, kurczące i rosnące drzewo, zwierzęta mające czarodziejskie moce). „Zaczarowane drzewo” to gra zręcznościowa z elementami myślenia strategicznego, ale i z pewną dozą – lubianej przez najmłodszych rozgrywających – losowości.

Gra „Sąsiedzi” – strategiczny bój zwaśnionych farmerów o łąkę – recenzja

Pomysł hodowania zwierząt, by stać się superfarmerem, nie jest nowością w grach planszowych. Jednak odbywające się naprzemiennie ze waśnionym i przeszkadzającym nam sąsiadem strategiczne rozbudowywanie łąki, by chwilę później ułożyć na niej jak najwięcej odróżniających się od siebie kształtem zagród – to niespotykana i jednocześnie fenomenalna mechanika wśród planszówkowych potyczek. „Sąsiedzi” – kafelkowa taktyczna gra dla młodych adeptów logiczno-towarzyskich rozgrywek – z prostymi zasadami, dynamicznymi i krótkimi rozgrywkami oraz nieustannie zmieniającymi się polem bitwy przeważa nad ciągnącymi się w nieskończoność i opartymi na dużej losowości znanymi już tytułami.