Dlaczego sięgnęłam akurat po „Ćwiczenia stolikowe”, skoro na rynku wydawniczym roi się od materiałów kierowanych w stronę terapeutów pracujących z dziećmi autystycznymi lub zagrożonymi autyzmem? Ogrom kart pracy i dodatkowych materiałów, rzeczowa i czytelna instrukcja (zarówno dla specjalisty jak i rodzica), holistyczne podejście do pracy z dzieckiem (będące sumą zaangażowania dziecka i rodzica), praca poparta niemałym doświadczeniem – to moje argumenty przemawiające na korzyść recenzowanej pomocy.
Postanowiłam zajrzeć do środka, sprawdzić w praktyce, opowiedzieć o niej i pokazać na filmikach przykładowe ćwiczenia.
Do kupienia tutaj.
Zawartość
- 58 kart ćwiczeń formatu 33 x 26 cm,
- 220 (!!!) grubych tekturowych elementów (obrazki, szablony, etykiety, układanki),
- instrukcja,
- gruba teczka mieszcząca wszystkie pomoce.
Dla kogo?
- dla dzieci z autyzmem,
- dla dzieci zagrożonych autyzmem,
- dla dziećmi z różnymi zaburzeniami rozwojowymi.
Autorka zestawu zaznacza, że ćwiczenia z dziećmi autystycznymi i zagrożonymi autyzmem mogą być realizowane, gdy dziecko osiągnęło gotowość do uczestnictwa w ćwiczeniach stolikowych lub przynajmniej przez krótki czas koncentruje uwagę.
Cel ćwiczeń
- wydłużanie koncentracji uwagi,
- działanie dziecka przy stoliku i w przestrzeni,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej,
- wzmacnianie procesu zapamiętywania i generalizowania umiejętności,
- rozwijanie umiejętności językowych (konkretnie ćwiczone umiejętności opisane zostały w poszczególnych zadaniach).
Karty 1-6 i etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- nazywania przedmiotu (miś, lalka, auto, piłka, balon, wiaderko),
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku zabawki,
- położenie jej na obrazku,
- dołożenie odpowiedniej etykietki z nazwą zabawki,
- zapytanie, gdzie piłka? (pytanie sugerowane również przez odpowiedni gest dłoni – widoczne na zdjęciu),
- wskazanie piłki i ponowne zapytanie, gdzie piłka?,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania w celu wskazania zabawki, obrazka i wyrazu.
Rodzic przy stoliku każdego dnia pokazuje egzemplarz zabawki (i nazywa go), kładzie go na karcie, na której jest obrazek zabawki wraz z etykietą.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 7-8 i obrazki zabawek z wykrojnika VI oraz etykietki nazw z wykrojnika IX
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowania obrazków,
- czytania globalnego wyrazów,
- wskazywania obrazka, wyrazu,
- nazywania przedmiotu (miś, lalka, auto, piłka, balon, wiaderko),
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku obrazka zabawki i nazwanie zabawki,
- położenie obrazka na odpowiednim obrazku (lub cieniu) na karcie z równoczesnym wskazaniem go palcem, poparcie gestu słowami: taki tu!,
- dołożenie etykiety z nazwą przedmiotu i przeczytanie jej,
- wykonanie z dzieckiem zadań do końca (dziecko stara się wyszukać kolejno podawane obrazki na planszy (lub ich cienie), terapeuta nazywa przedmiot, dokłada etykietkę),
- zapytanie o położenie zabawek, gdzie miś? Itp.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomoc terapeuty w pokazaniu misia,
- próba odpowiedzi na pytanie, kto?
Przy stoliku zadaniem rodzica jest pokazywać obrazek i nakładać na niego zabawkę, nazywać ją, obrazek i wyraz.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 9,10,11,17,18,19
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- tworzenia fabuły do ilustracji,
- czytania samogłoski,
- wskazywania litery,
- pisania litery,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- powtarzania słowa,
- nazywania przedmiotu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- inicjowanie zabawy na podstawie obrazka sytuacyjnego,
- pokazanie, jak lala je,
- wymawianie samogłoski U z zachwytem,
- wskazanie ilustracji i litery,
- ułożenie odpowiednio ręki dziecka, by pomóc mu wodzić palcem po śladzie litery,
- nazwanie samogłoski,
- nałożenie folii na kartkę i wspólne napisanie litery mazakiem (gdy dziecko pozna już kształt litery),
- przeczytanie zdania: LALA JE.
Przy stoliku rodzic codziennie pokazuje dziecku obrazek i nazywa samogłoskę. Także inicjuje zabawę w karmienie lali, nazywa samogłoskę, pokazuje obrazek i literę.
W przestrzeni domowej rodzic wskazuje na to, co je, podkreślając, jakie to dobre i wymawiając samogłoskę U. Podczas zabawy pokazuje literę. Zachęca do zabawy z lalką i nazywania samogłoski.
Karty 12-13 i obrazki zabawek z wykrojnika VII, VIII oraz etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowania obrazków,
- czytania globalnego wyrazów,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- powtarzania słowa,
- nazywania przedmiotu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie odpowiedniego obrazka z wykrojnika,
- nazwanie przedmiotu,
- położenie obrazka pod takim samym obrazkiem na karcie ćwiczeń, równoczesne wskazanie go palcem i opatrzenie komentarzem: taki tu!,
- położenie pod obrazkiem etykietki z jego nazwą,
- wykonanie zadania z dzieckiem do końca (dziecko stara się wyszukiwać taki sam obrazek na karcie ćwiczeń jak na kartonowym obrazku, terapeuta nazywa przedmiot, dokłada etykietkę z wyrazem),
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich obrazków zapytanie o położenie zabawek, gdzie miś? Itp.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomaganie w pokazaniu misia,
- próba odpowiedzi na pytanie, kto?
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codziennie pokazywać dziecku obrazek, nakładać z nim zabawkę na obrazek i nazywać ją. Pokazywać zabawkę, obrazek i wyraz.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 14 i 22 i kartoniki z literami z wykrojnika XI i XII
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowania samogłosek,
- naśladowania samogłosek,
- wskazywania samogłosek,
- powtarzania samogłosek,
- nazywania samogłosek,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie kartonika z odpowiednią samogłoską,
- nazwanie litery,
- położenie litery pod odpowiednią samogłoską na karcie ćwiczeń, równoczesne wskazanie jej palcem i opatrzenie komentarzem: tu!,
- wykonanie zadania do końca (dziecko stara się wyszukiwać pozostałe samogłoski na karcie, terapeuta nazywa samogłoskę, zachęca dziecko do jej powtórzenia)
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich obrazków zapytanie o położenie konkretnych samogłosek, gdzie A? Itd.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomaganie w pokazaniu samogłoski.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codziennie pokazywać dziecku samogłoskę oraz przypominać zabawę z samogłoską.
Karty 15, 23, 26, 33 – szablony do rysowania z wykrojnika I, III lub IV
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- rysowania linii poziomych, pionowych, krzyżyka, koła,
- prawidłowego trzymania narzędzia pisarskiego,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- ułożenie dłoni dziecka na ołówku (jeżeli to możliwe terapeuta daje ołówek do ręki dominującej),
- pomoc w narysowaniu koła z wykorzystaniem szablonu.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest rysowanie z dzieckiem koła, pamiętając o prawidłowym ułożeniu dłoni i kontroli koordynacji oko-ręka. Ważne! Dziecko rysuje wtedy, gdy patrzy na ołówek.
W przestrzeni domowej rodzic rysuje koła na piasku, kaszy, dywanie, stole, podczas spacerów, wycieczek itp.
Karty 16,24,38 i połówki zabawek z wykrojnika XIII i XIV oraz etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX i X
Pracując tym kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- dokładania połowy obrazka (cienia) do połowy obrazka (cienia) na kartce,
- czytania globalnego wyrazów,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- nazywania przedmiotu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku połówki misia i dołożenie jej do pasującej połówki obrazka na karcie ćwiczeń, wskazanie misia palcem i powiedzenie: taki tu!,
- umieszczenie pod obrazkiem etykiety z podpisem,
- kończenie zadania z dzieckiem (dziecko próbuje dołożyć połówkę kolejnej zabawki do połówki na karcie ćwiczeń, terapeuta nazywa przedmiot), dokładanie obrazków za każdym razem w innej kolejności, jak i kolejno od strony lewej do prawej,
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich obrazków zapytanie o położenie zabawek, gdzie miś? Itd.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomoc w pokazaniu misia,
- próba odpowiedzi na pytanie, kto?.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne łączenie połówek obrazków z połówkami zamieszczonymi na karcie, a następnie nakładanie z dzieckiem zabawki na powstały obrazek i nazywanie zabawki. Także pokazywanie zabawki, obrazka i wyrazu.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 20-21 i obrazki zabawek z wykrojnika VII oraz etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX i X
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowania obrazków,
- czytania globalnego wyrazów,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- powtarzania słów,
- nazywania przedmiotu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku obrazka piłki, nazwanie jej,
- położenie jej pod odpowiednim cieniem na karcie z równoczesnym wskazanie piłki palcem i powiedzeniem: taki tu!,
- umieszczenie pod obrazkiem etykiety z podpisem,
- kończenie zadania z dzieckiem (dziecko próbuje dołożyć kolejny obrazek do cienia zabawki na karcie ćwiczeń, terapeuta nazywa przedmiot, dokłada etykietę), dokładanie obrazków kolejno od strony lewej do prawej,
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich obrazków zapytanie o położenie zabawek, gdzie piłka? Itd.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomoc w pokazaniu piłki,
- próba odpowiedzi na pytanie, co?.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne pokazywanie dziecku obrazka oraz nakładanie zabawki na obrazek wraz z nazwaniem zabawki. Także pokazywanie zabawki, obrazka i wyrazu.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 25 i samogłoski z wykrojnika XI lub XII
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowania samogłosek,
- wskazywania samogłosek,
- nazywania samogłosek,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku samogłoski,
- dołożenie jej do takiej samej litery na karcie z równoczesnym wskazanie jej palcem i wypowiedzeniem jej,
- kończenie zadania z dzieckiem (dziecko próbuje dołożyć kolejną samogłoskę do odpowiedniej litery na karcie ćwiczeń), dokładanie za każdym razem liter w innej kolejności oraz kolejno od strony lewej do prawej,
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich samogłosek zapytanie o położenie konkretnej samogłoski, gdzie O? Itd.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomoc w pokazaniu samogłoski,
- próba przeczytania samogłoski.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne łączenie samogłosek z wykrojnika z literami na kartach. Także nakładanie z dzieckiem samogłosek wykonanych z różnego materiału. Pokazywanie i nazywanie liter.
W przestrzeni domowej rodzic z dzieckiem wyszukuje samogłoski.
Karty 27,30,35,40,50,52,55 i kartoniki z wykrojnika I, II
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- naśladowania wzoru,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku wzoru na karcie,
- położenie przed dzieckiem kartonowej ramki i kwadracików,
- zachęcanie do ułożenia takiego samego wzoru (od lewej do prawej),
- także zachęcanie do nakładania z dzieckiem kwadratów na wzór na karcie,
- doprowadzenie do samodzielnego układania wzoru na czystej kartce.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest ćwiczenie z dzieckiem układania kwadratów w kartonowej ramce według wzoru na karcie.
Karty 28,32,42 i połówki obrazków z wykrojnika XIII oraz etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX i X
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- dokładania połowy obrazka (cienia) do połowy obrazka (cienia) na karcie,
- czytania globalnego wyrazów,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu,
- nazywania przedmiotu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku połowy obrazka,
- dołożenie połówki do pasującej połowy obrazka na karcie,
- wskazanie obrazka palcem z jednoczesnym komentarzem: taki tu!
- umieszczenie pod obrazkiem etykiety z podpisem,
- podanie dziecku kolejnej połówki w celu dołożenia jej do obrazka na karcie,
- nazwanie przedmiotu,
- położenie etykiety z podpisem,
- kończenie zadania z dzieckiem (dziecko próbuje dołożyć kolejną połówkę do obrazka na karcie), dokładanie obrazków za każdym razem w innej kolejności, także kolejno od strony lewej do prawej,
- po wyszukaniu i ułożeniu wszystkich obrazków zapytanie o położenie zabawek, gdzie miś? Itd.,
- ułożenie ręki dziecka w gest wskazywania i pomoc w pokazaniu misia,
- próba odpowiedzi na pytanie, kto?.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne łączenie połówek z połówkami zamieszczonymi na karcie oraz nakładanie z dzieckiem zabawki na powstały obrazek, następnie nazywanie jej oraz pokazywanie zabawki, obrazka, wyrazu.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karta 29, 37, 54 i obrazki oraz etykiety z wykrojnika IX i X
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- słuchania nazw czasowników,
- wskazywania przedmiotu, obrazka, wyrazu
- czytania czasowników i rzeczowników,
- nazywania czynności,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku ilustracji na karcie,
- nazywanie czynności wykonanych przez lalę i misia,
- inicjowanie zabaw, utrwalających czasowniki,
- dołożenie etykiety z nazwami czynności (czasownik),
- innym razem łączenie rzeczowników z czasownikami,
- pytanie o rzeczownik (kto? co?) i czasownik (co robi?).
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne nazywanie czynności z karty. Bawienie się lalką i misiem.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje omawiane czynności w sytuacji domowej.
Karty 31, 36, 43, 46, 49, 53 i obrazków z wykrojnika III, IV, VII, VIII
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- tworzenia kategorii,
- domyślania się, jakie relacje zachodzą między elementami,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie dziecku karty ćwiczeń,
- pokazanie obrazków z wykrojnika bez nazywania ich,
- nałożenie wybranego obrazka na odpowiednią część strony z komentarzem: taki tu!,
- nałożenie kolejnego obrazka na odpowiednią część strony z komentarzem: taki tu!,
- wybranie kolejnego obrazka i nałożenie wraz z dzieckiem na odpowiednią część strony (koordynowanie ruchu ręki dziecka).
W przestrzeni domowej rodzic tworzy z dzieckiem proste kategorie z elementów domowych (klocki, kubki, piłki itp.).
Karty 34, 39, 44,48 i obrazki z wykrojnika VII, VIII, XIII, XI, XII oraz etykietki z nazwami zabawek z wykrojnika IX i X
Pracując tym kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- naśladowania sekwencji tematycznej i atematycznej
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pomoc z ułożeniu sekwencji przedstawionej na karcie (od lewej do prawej strony),
- podpisanie obrazków etykietkami z napisami (w przypadku sekwencji tematycznej).
Przy stoliku zadaniem rodzica jest wspólne z dzieckiem układanie sekwencji przedstawionej na karcie, dokładanie etykiet z podpisami.
W przestrzeni domowej rodzic z dzieckiem układa dwuelementowe sekwencje i zachęca dziecko do naśladowania sekwencji, wykorzystując przedmioty znajdujące się w domu (talerz, łyżka, talerz, łyżka – elementy muszą być takie same).
Karta 41 i 45
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- powtarzania samogłoski,
- wskazywania samogłoski,
- czytania samogłoski,
- pisania po śladzie,
- kategoryzowania samogłosek,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego.
Przebieg ćwiczenia:
- pomoc w wodzeniu palce po kształcie litery,
- nałożenie folii w celu pisania samogłoski mazakiem,
- nazywanie liter przez terapeutę podczas pisania,
- pytanie, gdzie I?,
- pomoc we wskazaniu litery,
- próba przeczytania wskazanej litery.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest pomagać dziecku wodzić palcem po literze oraz pisać mazakiem samogłoski z wykorzystaniem folii. Równocześnie rodzic nazywa litery i pyta o konkretne litery.
Karta 47, 51 i obrazki z wykrojnika VI, XI oraz etykiety słowne z wykrojnika IX lub X
Pracując tymi kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- identyfikowanie obrazków lub samogłosek,
- czytanie globalne wyrazów lub czytanie samogłosek,
- wskazywanie zabawek, obrazków, wyrazów lub samogłosek,
- nazywanie przedmiotów,
- słuchanie sekwencji dwuelementowej,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- pokazanie karty ćwiczeń,
- położenie na stole obrazków z wykrojnika lub samogłosek,
- pomoc w nałożeniu obrazka na obrazek (litery na samogłoski), innym razem nakładanie obrazka pod obrazek (liter pod samogłoski),
- dołożenie do obrazków etykiety,
- próba pokazania konkretnego obrazka (samogłoski), nazwania przedmiotu (samogłoski),
- powiedzenie nazw dwóch przedmiotów (samogłosek) i prośba o wskazanie ich przez dziecko.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne pokazywanie dziecku obrazka, nakładanie zabawki na obrazek i pod obrazkiem, nazywanie zabawki, pokazywanie zabawki, obrazka, wyrazu. Analogiczne zadania wykonuje się z samogłoskami.
W przestrzeni domowej rodzic pokazuje miejsce, gdzie należy odkładać zabawkę po wykonaniu zadania i wspólnie zanosi ją z dzieckiem.
Karty 56
Pracując tym kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- wskazywania przedmiotu na ilustracji,
- czytanie wyrazu,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- wskazanie przez dziecko przedmiotu na ilustracji,
- prośba o przeczytanie wyrazu.
Przy stoliku zadaniem rodzica jest codzienne dokładanie wyrazu do ułożonych wcześniej zabawek i ich obrazków.
W przestrzeni domowej rodzic prosi dziecko o wskazywanie przedmiotów w pokoju dziecięcym. Pyta o konkretne przedmioty, a dziecko próbuje je nazywać i równocześnie wskazywać.
Karty 57 i 58 i samogłoski z wykrojnika IX i X
Pracując tym kartami terapeuta, rodzic i dziecko ćwiczą umiejętności:
- wskazywania ilustracji,
- czytania zdań,
- odpowiadania na proste pytania,
- wskazywania przedmiotów,
- nazywania przedmiotów,
- obserwowania, a w konsekwencji naśladowania działań dorosłego,
- przenoszenia działań z pracy przy stoliku na pracę w przestrzeni domowej.
Przebieg ćwiczenia:
- prośba o wskazanie misia lub lali, który (która) wykonuje różne czynności,
- jeśli już potrafi – prośba o przeczytanie zdania,
- zadawania pytań do zdań, kto? co? co robi?
W przestrzeni rodzic pokazuje czynności (je, pije, śpi itd.) i prosi dziecko, by ją naśladowało. Pytanie o to, co robi mama? co robi tata? co robi (imię dziecka)? Motywowanie dziecka do pokazywania, jak miś/lala wykonuje czynność.
Co ciekawe, ćwiczenia przy karcie 58 nie muszą oznaczać końca pracy konkretnego dziecka z tą pomocą. W innym wpisie podzielę się pomysłami na kreatywne wykorzystanie kartonowych elementów i wykrojników w terapii.
Jeśli spodobał Ci się opis tej pomocy terapeutycznej, zerknij na recenzję innych materiałów tej autorki: tutaj lub tutaj.
Owocnej pracy i wielu sukcesów!
Wpis powstał przy współpracy z juniora.pl.