Pranie, segregowanie różnych części garderoby, rozwieszanie ubrań nie musi być zmorą rodziców. Z pomocą gry Nazwij i wrzuć. Ubrania może stać się świetną nauką i zabawą oraz być przedsmakiem realnych umiejętności.
Zawartość
- pudełko „skarbonka”, czyli imitacja pralki,
- 120 żetonów z ubraniami,
- 5 białych żetonów bez ilustracji,
- dwie instrukcje,
- pisak suchościeralny.
Ćwiczone umiejętności, rozwijane kompetencje
- słownictwo,
- kategoryzowanie wraz z wykluczaniem,
- logiczne myślenie,
- sekwencje,
- analiza i synteza wzrokowa (szczególnie identyfikacja),
- uwaga, koncentracja, spostrzegawczość,
- pamięć wzrokowa i słuchowa,
- mała motoryka.
Dla kogo?
- dla każdego dziecka do zabawy tematycznej,
- dla dzieci potrzebujących stymulacji i terapii w wymienionych wyżej sferach.
Gra Nazwij i wrzuć. Ubrania
Pięknie wydana i świetnie przemyślana – nawet pudełko bierze udział w grze.
Gra polega na wybraniu spośród dostępnych żetonów tych, które należą do określonej kategorii – nazywanej przez rodzica, terapeutę czy nauczyciela. Mogą to być ubrania na zimę, garderoba taty, bielizna lub po prostu wszystko w określonym kolorze. Autorzy w instrukcji podsuwają wiele przykładowych poleceń, czyli kategorii, według których dziecko gromadzi żetony.
Zamiast słownego opisu narzucanej kategorii istniej opcja wzrokowego jej podania. Mamy więc małą lekcję czytania symboli, np.
- dziecko ma wyszukać wszystkie ubrania, które zakłada się na głowę/stopę/szyję itp. – wystarczy narysować – na specjalnie od tego przygotowanych żetonach bez ilustracji – symboliczny obrazek głowy/stopy/szyi itp.
- dziecko ma spostrzec i wybrać ubrania w kratkę/w grochy/z sercem/w kwiatki/z guzikami itp. – szkicujemy krzyżyk/grochy/serce/kwiatek/guzik itp.
Drugi etap gry to nazywanie zebranych elementów garderoby.
Ostatni etap, wyczekiwany przez najmłodszych, to wrzucanie „brudnych ubrań do pralki”.
Przyjemna zabawa i nieskomplikowane zasady gry. Idealnie dla najmłodszych.
Grać można w pojedynkę, wtedy dorosły dookreśla tylko kategorie, zgodnie z którymi dziecko poszukuje ubrań. Grupowa rozgrywka wprowadza element rywalizacji: dzieci w określonym czasie muszą zebrać jak najwięcej żetonów w określonej kategorii. Później następuje liczenie żetonów i oczywiście wrzucanie ich do pralki.
Grę kupicie tutaj.
Własne pomysły na ćwiczenia
Ogromna ilość przygotowanych do gry elementów sprawia, że w codziennej praktyce logopedycznej, ale również w domu z dziećmi, wykorzystuję ogromny edukacyjny potencjał tej gry. Niżej prezentuję własne pomysły.
Kategoryzacja
Zazwyczaj stosuję rozdział na dwie kategorie. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by budować ich równocześnie więcej. Wszystko zależy oczywiście od możliwości dziecka. Kategoryzacja to bowiem skomplikowany proces myślowy: trzeba zauważyć konkretny element, porównać go z innym, wyszukać cechy wspólne, zauważyć różnice, dostrzec całą masę relacji i zależności.
Proponuję rozdzielanie elementów na następujące kategorie:
- nakrycia głowy oraz elementy garderoby zakładane na stopy,
W ćwiczeniach z kategoryzacjami, nie nazywam dziecku kategorii, jedynie rozpoczynam rozdzielać elementy na dwa zbiory, komentując: taki tu, taki tu… Dziecko kontynuuje rozdział i na końcu nazywa stworzoną kategorię (np. czapki/skarpetki).
- ubrania w kolorze czerwonym oraz zielonym,
- ubrania w grochy oraz w paski,
- długie oraz krótkie spodnie,
- ubrania z aplikacjami, rysunkami, wzorami oraz ubrania gładkie, bez aplikacji, wzorów, rysunków,
- ubrania z krótkim rękawem oraz z długim,
- bluzy bez sznurków oraz ze sznurkami (albo ubrania zapinane na guziki oraz ubrania zapinane na zamek),
- części garderoby zakładane na ręce oraz na szyję,
- ubrania dla taty i dla mamy,
Pomysły o różnym stopniu trudności można mnożyć. Dla młodszych i starszych.
Wykluczenia
Dziecko ma wybrać element nie pasujący do kategorii. Prostą wskazówką jest pytanie: co nie pasuje? co jest inne?
Pomysły na wykluczenie elementu z kategorii szukać można wyżej, mieszając elementy z wymienionych kategorii, zaczynając od najprostszych, czyli zielony krawat nie będzie pasować do zbioru czerwonych ubrań, a sukienka w grochy nie przystaje do ubrań w paski. Dalej koszulę z aplikacją należy wykluczyć ze zbioru ubrań bez nadruków i wzorów itd.
Kilka innych pomysłów wyliczam niżej:
- czerwona koszulka nie pasuje do niebieskiej garderoby:
- spódnica nie pasuje do sukienek:
- rajstopy nie pasują do spodni,
- koszula z krótkim rękawem nie pasuje do koszul z długim,
- a tu? coś dla bystrego oka dziecka lub dorosłego 😉 [efn_note]Pierwszy żeton – ubranie bez guzków[/efn_note]
Analiza i synteza wzrokowa – identyfikacja
Mała próbka na materiale tematycznym – dokładanie kolorowych ubrań do ich biało-czarnych odpowiedników.
Sekwencje
Dokładnie o naśladowaniu, kontynuowaniu, uzupełnianiu i tworzeniu sekwencji pisałam tutaj. Poniżej kilka zdjęć z pomysłami na wykorzystanie dostępnych elementów:
Pamięć wzrokowa
Bardzo łatwo przygotować i przeprowadzić ćwiczenia pamięci symultanicznej 2, 3, 4-elementowej. Wystarczy równocześnie zaprezentować (można również wspólnie z dzieckiem nazwać) 2, 3 lub 4 elementy (np. odsłaniając ułożone pod kartką żetony), a następnie równocześnie je zakryć (kartką, ręką). Zadaniem dziecka jest nazwanie prezentowanych chwilę wcześniej elementów, oczywiście w kolejności od lewej do prawej.
Pamięć słuchowa
To jedno z moich ulubionych ćwiczeń – Pranie brudów. Rodzic/terapeuta głośno wypowiada nazwy 2, 3 lub 4 ubrań (ilość zależy od możliwości dziecka). Dziecko powtarza wymienione elementy w takiej samej kolejności, w jakiej je usłyszało. Dorosły odkrywa (dopiero na tym etapie) przygotowany wcześniej zbiór ubrań, a dziecko wybiera zapamiętane słuchowo ubrania, układa je w koszu na brudną bieliznę (kolejność usłyszanych elementów musi przekładać się na kierunek ułożenia elementów od lewej do prawej), a później wrzuca do pralki.
Owocnej nauki i zabawy!
Wpis powstał przy współpracy z juniora.pl.
Juniora.pl to unikalny na polskim rynku internetowy sklep stworzony dzięki współpracy rodziców i terapeutów pracujących według zasad Metody Krakowskiej. Gromadzi materiały do stymulacji i terapii z dziećmi z różnymi zaburzeniami. Znaleźć więc tam można przede wszystkim pomoce terapeutów Metody Krakowskiej oraz wszelkie inne materiały, które można wykorzystać pracując jej założeniami.