Mity o rozwoju mowy dziecka, czyli stereotypowe stwierdzenia dotyczące kształtowania się języka i wymowy dziecka są wszechobecne. Przytaczam najpopularniejsze i najczęściej niestety negatywnie odbijające się na rozwoju mowy dziecka. Niech większa świadomość dotycząca prawidłowości występujących w języku i komunikacji młodego człowieka motywuje rodziców, opiekunów i pedagogów do zmian w myśleniu o wspieraniu i wychowaniu dzieci.
- Chłopcy zaczynają mówić później niż dziewczynki
- Dwulatek może jeszcze nie mówić
- Z wady wymowy się wyrasta
- Logopeda to pan/pani od wymowy
- Do logopedy można iść dopiero, gdy dziecko zacznie mówić
- Wędzidełko językowe można rozciągnąć ćwiczeniami
- Wady postawy nie mają znaczenia w rozwoju mowy
- Z bajek, filmów edukacyjnych dziecko nauczy się mówić
- Nie wszystkie zmysły mają wpływ na kształtowanie się mowy
Na naszym Instagramie znajdziecie więcej wskazówek logopedycznych dla rodziców w cyklu Przystanek Logopeda.
Chłopcy zaczynają mówić później niż dziewczynki
Normy językowe nie rozróżniają podziału na rozwój mowy chłopca i dziewczynki, gdyż np. różnice użycia słów wynoszą około 1-2 miesiące. Jeśli jesteś ciekawa/y, jak wyglądają etapy rozwoju mowy dziecka, przeczytaj ten artykuł:
Dwulatek może jeszcze nie mówić
Dziecko dwuletnie może używać nawet do 300 słów, buduje proste zdania, pyta i komunikuje się z otoczeniem. Nie warto więc czekać, aż “się rozgada w przedszkolu”. Warto konsultować się z logopedą, by zapobiec opóźnionemu rozwojowi mowy, innym zaburzeniom rozwoju i włączyć stymulację języka, której podstawą będzie zabawa.
Z wady wymowy się wyrasta
Wada wymowy jest jak nawyk, im dłużej go utrwalamy, tym trudniej go wyeliminować.
Po drugie język, wargi i policzki to mięśnie, które niećwiczone lub ćwiczone w nieodpowiedni sposób zaburzają artykulację.
Logopeda to pan/pani od wymowy
Logopedia to rozległa dziedzina. Poprawna wymowa to tylko część naszej pracy. Oprócz wymowy logopeda zajmuje się prawidłowym karmieniem, połykaniem, oddychaniem i innymi funkcjami prymarnymi w obrębie kompleksu ustno-twarzowego. W kompetencjach logopedy leżą również: wczesne wspomaganie rozwoju, praca z dziećmi z centralnymi zaburzeniami słuchu, dbanie o płynność mowy i rozwój komunikacji np. dzieci dwujęzycznych. Terapeuci pracują z dziećmi neurotypowymi, ale i z problemami neurologicznymi.
Logopeda na Teneryfie – harmonijny rozwój Twojego dziecka
Do logopedy można iść dopiero, gdy dziecko zacznie mówić
Z logopedą warto skonsultować się zawsze, gdy tylko mamy wątpliwości co do prawidłowości rozwoju mowy, komunikacji dziecka, ale i budowy i funkcjonowania aparatu mowy.
Już u małych dzieci logopeda bada zaburzony odruch ssania, nieprawidłowości w aparacie artykulacyjnym (np. skrócone wędzidełko), problemy z pobieraniem pokarmu z łyżeczki, z gryzieniem, żuciem, połykaniem, nadmiernym ślinieniem, wybiórczość pokarmową, niechętne rozszerzanie diety.
Moje dziecko nie mówi, mówi mało lub nie chce mówić — kiedy iść do logopedy?
Wędzidełko językowe można rozciągnąć ćwiczeniami
Wędzidełko języka jest fałdem tkankowym łączącym powierzchnię brzuszną języka z dnem jamy ustnej. Zbudowane jest z włókien kolagenowych typu I, więc nie podlegają rozciąganiu, jak guma.
Nie każde skrócenie jest równoznaczne z zabiegiem podcięcia i/lub korekty wędzidełka (frenotomia, frenektomia, frenuloplastyka).
Logopedę interesuje nie tylko ocena anatomii wędzidełka (klasy, typy, stopnie skrócenia, miejsca jego przyczepów), ale przede wszystkim normatywne/lub zbliżone do prawidłowych pozycje spoczynkowe warg, języka i żuchwy oraz normatywne/lub wystarczające i bez niekorzystnych kompensacji realizacje funkcji biologicznych (np. nadaktywność mięśnia bródkowego, nieprawidłowy tor żuchwy).
Ćwiczenia i masaże są zalecane, owszem, ale jako przygotowanie do zabiegu korekty wędzidełka i po zabiegu jako wspomagające rekonwalescencje, zapobiegające powstawaniu blizn, zrostów. Pozwalają również osiągnąć językowi odpowiednią sprawność potrzebną do artykulacji i wypracowania prawidłowych funkcji prymarnych w obszarze ustno-twarzowym (m.in.: gryzienie, żucie, połykanie).
Wady postawy nie mają znaczenia w rozwoju mowy
Skrzywienia kręgosłupa, asymetria ciała, zaburzone napięcie mięśniowe to wszystko ma niebagatelny wpływ na rozwój mowy.
Z bajek, filmów edukacyjnych dziecko nauczy się mówić
Człowiek uczy się języka w bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem. Badania pokazują, że dzieci oglądające telewizję lub korzystające z wysokich technologii (w nadmiarze) mogą mieć opóźniony rozwój mowy.
Wczesna nauka czytania a rozwój mowy dziecka niemówiącego, rozwijającego język z opóźnieniem i dwujęzycznego
Nie wszystkie zmysły mają wpływ na kształtowanie się mowy
Jak ważny jest każdy zmysł w rozwoju dziecka, w tym także mowy, wiemy już z badań prowadzonych jeszcze przed urodzeniem dzieci. Wykazują one ogromny wpływ powszechnie znanych systemów sensorycznych takich, jak słuch, smak, dotyk, wzrok, węch, ale i pomijanych – systemu przedsionkowego (kojarzony z ruchem) i proprioceptywnego (tzw. czucie głębokie). Często dopiero zaburzenia któregoś z nich (np. nadwrażliwość na dotyk i smak jest nierzadko przyczyną zaburzeń jedzenia, dalej ograniczeń stymulacji jamy ustnej i naturalnych ćwiczeń artykulatorów, w konsekwencji wad wymowy), dają do myślenia, jak ogromny wpływ mają na prawidłowy rozwój dziecka.
Ważne jest również, że zmysły nie rozwijają się w oderwaniu od siebie, ale rozwój jednego zmysłu idzie w parze z rozwojem drugiego.
Seplenienie – jak ćwiczyć i kiedy potrzebny jest logopeda?
