Książki

ksiazki dla dzieci o ekologii klimacie i przyrodzie

Eko pakiet, czyli książki dla dzieci o ekologii, klimacie i przyrodzie

Ogrom wydawanych obecnie publikacji dla dzieci dotyczących środowiska oraz ochrony przyrody cieszy. Młodym obywatelom Ziemi potrzeba edukacji ekologicznej, szczególnie teraz, gdy świadomość nieodwracalnych zmian klimatycznych nie napawa optymizmem. Są potrzebne zwłaszcza książki dla dzieci o ekologii, klimacie i przyrodzie, które nie skupiają się na przytłaczającej wizji dotyczącej życia na naszej planecie, ale rozbudzają drzemiące w dzieciach poczucie sprawczości i wiarę w skuteczne działanie jednostki. Przedstawiam wartościowy pakiet 5 takich publikacji.

Eko pakiet, czyli książki dla dzieci o ekologii, klimacie i przyrodzie Czytaj dalej »

wielka podroz dziadka eustachego 15

“Wielka podróż dziadka Eustachego” – pierwszy komiks dla dzieci – recenzja

“Wielka podróż dziadka Eustachego” to komiks dla dzieci, tyle że bez dymków i prawie bez słów. Nie licząc niezwykle nośnych wyrażeń dźwiękonaśladowczych będących częścią językowego świata najmłodszych czytelników. To właśnie humorystyczne wykrzykniki (m.in. SIUUUUP, MNIAM CHRUP MLASK, SKROB SKROB, SZPER SZPER) są zaraz po kadrach – dość szybko prezentujących zmieniający się i za każdym razem niepowtarzalny, a miejscami dziwny świat przedstawiony – źródłem dynamicznej akcji.

“Wielka podróż dziadka Eustachego” – pierwszy komiks dla dzieci – recenzja Czytaj dalej »

IMG 20210623 170903 2

Podpatrując przyrodę, czyli książki z okienkami: “Kto tędy szedł?” i “Kto tu mieszka?” – recenzja

“Kto tu mieszka?” i “Kto tędy szedł?” to lektury z uwielbianymi przez najmłodszych tzw. okienkami. Dzięki ruchomym klapkom młody czytelnik może wnikliwie eksplorować zakamarki świata zwierząt. W książkach czekają liczne „wyszukiwanki”, krótkie i zwięzłe ciekawostki dotyczące zachowań, zwyczajów, domów oraz szczegółów konkretnych gatunków fauny.

Podpatrując przyrodę, czyli książki z okienkami: “Kto tędy szedł?” i “Kto tu mieszka?” – recenzja Czytaj dalej »

szare uszko komiks dla dzieci 1

Do biegu gotowi, hyc! Legendarny komiks dla dzieci “Szare uszko” – recenzja

“Szare uszko” to nietypowy komiks dla dzieci i równie osobliwa opowieść obrazkowa w jednym. Dosłownie historia opisuje losy zająca ściganego przez myśliwych. Wytrawniejsi czytelnicy odczytają liczne aluzje autora – Mieczysława Piotrowskiego – i w ucieczce szaraka, a później jego pościgu za oprawcą, dojrzą przewrotną metaforę życia zwykłego (szarego) człowieka.

Do biegu gotowi, hyc! Legendarny komiks dla dzieci “Szare uszko” – recenzja Czytaj dalej »

wyszukiwanki dla dzieci 1

“Kto to? Gdzie to?” i “Kto to? Co to?” – nietypowe wyszukiwanki dla dzieci

„Kto to? Gdzie to?” i „Kto to? Co to?” to pełne kolorów, żartów i zagadek wyszukiwanki dla dzieci wpisujące się w aktywizujący typ lektury dedykowany najmłodszym odbiorcom literatury. Interakcja z czytelnikiem-słuchaczem budowana jest poprzez pytania (po 12 w każdej publikacji), które stanowią jedyną formę obecnej w książkach-grach narracji. Z pomocą spieszą przykładowe odpowiedzi w formie ilustracji.

“Kto to? Gdzie to?” i “Kto to? Co to?” – nietypowe wyszukiwanki dla dzieci Czytaj dalej »

sen o wenecji 11

“Sen o Wenecji”, czyli oniryczny portret miasta wołającego o ocalenie – recenzja

“Sen o Wenecji” to oniryczna opowieść o Wenecji. Historia najsłynniejszego miasta zbudowanego kiedyś dosłownie na wodzie znajduje swój dalszy ciąg w wizjach młodego chłopca – wizjach, które prognozują zalanie Wenecji przez morze. Balansujący na granicy jawy i snu opis podwodnej włoskiej metropolii, choć nie nosi znamion katastrofizmu (Wenecja istnieje nadal i Wenecjanie wciąż żyją pod wodą), niesie jednoznaczne przesłanie – przestrogę, by ocalić tytułowe miasto przed żywiołem wody.

“Sen o Wenecji”, czyli oniryczny portret miasta wołającego o ocalenie – recenzja Czytaj dalej »

rozumiemy sie bez slow 16

“Rozumiemy się bez słów”, czyli o czym rozmawia przyroda – recenzja

“Rozumiemy się bez słów” to książka o niezwykłej wymianie informacji. Po pierwsze – rozmowy toczą rośliny i zwierzęta. Po drugie – skutecznie się komunikują, choć konwersują bez słów. Po trzecie – raczej nie plotkują, nie gawędzą, ale języka, w tym wypadku m.in. kodu dźwiękowego, dotykowego, elektrycznego czy chemicznego używają przede wszystkim, by przeżyć (znaleźć pożywienie, móc się rozmnożyć, ochronić potomstwo), ale i okazać przyjaźń, przywiązanie czy wrogość.

“Rozumiemy się bez słów”, czyli o czym rozmawia przyroda – recenzja Czytaj dalej »

kiedy nadchodzi smutek eva eland 2

“Gdzie zaczyna się szczęście” i “Kiedy nadchodzi smutek” – książki o emocjach dla dzieci — recenzja

Prosta, zwięzła i niespieszna narracja naśladująca rozmowę przyjaciół lub monolog do bliskiej osoby, refleksyjna i miejscami aforystyczna treść, minimalizm szaty graficznej, a przede wszystkim osobliwi bohaterowie – antropomorfizowane Szczęście i Smutek – tak przedstawiają się dwie bestsellerowe książki Evy Eland. “Gdzie zaczyna się szczęście” i “Kiedy nadchodzi smutek” pozwalają najmłodszym czytelnikom poznać, zrozumieć i oswoić skrajnie odmienne, ale towarzyszące im na co dzień uczucia.

“Gdzie zaczyna się szczęście” i “Kiedy nadchodzi smutek” – książki o emocjach dla dzieci — recenzja Czytaj dalej »

o osmej na arce recenzja 4

Ulrich Hub i Jörg Mühle “O ósmej na arce”- recenzja

“O ósmej na arce” jest dość swobodną reinterpretacją biblijnej opowieści o potopie – dowcipną, ale i refleksyjną. Z jednej strony to bowiem historia przewrotna, pełna humoru, z różnorodnymi charakterologicznie bohaterami, których potyczki słowne, ale i bezpośrednie starcia siłowe owocują komicznymi przygodami. Z drugiej strony “O ósmej na arce” to opowieść refleksyjna i odważna w stawianiu istotnych pytań dotyczących Boga, wiary, religii, dobra, zła i przyjaźni.

Ulrich Hub i Jörg Mühle “O ósmej na arce”- recenzja Czytaj dalej »

podano do stolu recenzja 1

“Podano do stołu. Savoir-vivre dla dzieci” – recenzja

“Podano do stołu. Savoir-vivre dla dzieci” to przystępnie napisany praktyczny poradnik dobrego wychowania. Zasady właściwego zachowania się i kontaktów z innymi dotyczą przede wszystkim zachowania przy stole – podczas codziennych domowych posiłków, w restauracji na wystawnej kolacji czy na piknikowym kocu. Trafne (nierzadko sięgające odległej historii i obyczajów) wyjaśnienia źródeł tego rodzaju etykiety dopełniają niekonwencjonalne ilustracje, wyróżniające się jaskrawymi kolorami lub przerysowaniem sytuacji i postaci.

“Podano do stołu. Savoir-vivre dla dzieci” – recenzja Czytaj dalej »

Scroll to Top