Wśród polecanych znaleźć można bestsellery i kultowe zbiory ze świata i z Polski. Lista uwzględnia książki obrazkowe idealne dla najmłodszych, aktywizujące dla potrzebujących motywacji i skupienia przy lekturze, typowo edukacyjne dla spragnionych wiedzy o świecie, ale i powieści dla wprawionych już czytelników i słuchaczy.
Nieodwracalne skutki niesłusznych oskarżeń, czasami zwykłych pomówień, łatwo powtarzanych plotek, nadszarpnięta reputacja, bezradność i osamotnienie domniemanej ofiary, wykluczenie – tematyka, której mało kto się spodziewał, biorąc do ręki ostatnią, jak dotąd, wydaną w Polsce część serii Gunilli Bergström – „Albercie, ty złodzieju”.
Czy wydana w 2019 roku w Polsce przez Wydawnictwo Zakamarki książka „Chłopiec, dziewczynka i mur” zachwyca w podobnym wymiarze jak pozostała poetycka i prozatorska twórczość Ulfa Starka? Czy również pozostaje z czytelnikiem na dłużej, stając się punktem odniesienia dla światopoglądowych ocen, etycznych refleksji, a nawet i politycznych rozważań?
Dla młodszych przedszkolaków i samodzielnie czytających starszaków książka okaże się kopalnią zabaw, tych najprostszych, niewymagających pokaźnego arsenału dodatkowych gadżetów – wystarczy patyk, glina, kamyk. Z kolei dla dorosłych, którzy już zapomnieli, co to znaczy być dzieckiem, lektura to prztyczek w ich nos, humorystyczny i lekko kpiący.
Na szczęście szala współczesnej literatury dla dzieci przeważa się na korzyść wilka, któremu daleko do wrogiego, pazernego, nienażartego przodka.
Spójność tekstu z obrazem, brak tematów tabu, szacunek dla problemów, rozterek i wyobrażeń najmłodszych, dziecięcy humor, w większości dziecięca perspektywa, refleksja i rozrywka w jednym – to moja definicja szwedzkiej literatury dla dzieci.
Książka „Nusia i bracie łosie” nie sprowadza się do jednoznacznej odpowiedzi na moje tytułowe pytanie. To tylko pretekst, by pokazać, jak wielką moc ma wyobraźnia dziecka. Z drugiej strony, nie ma co mydlić dzieciom oczu. I taka jest właśnie literatura szwedzka dla dzieci – nie uznaje kompromisów. Nie ma dla niej tematów tabu. Bycie jedynakiem może być super. Choć moje zdanie jest inne niż zdanie Pii Lindenbaum
Dzisiaj bycie tatą – opiekunem, towarzyszem to część tożsamości mężczyzny, dlatego też tacierzyństwo na dobre zagościło również na kartkach lektur najmłodszych. Przedstawiam moje książkowe propozycje z tatą w roli głównej.
