,,Lis i skrzat” to zimowa historia ze świątecznym akcentem – o empatii, wrażliwości na innych i ich los, o dzieleniu się (nie tylko w Boże Narodzenie) – rozgrzewająca serca młodych czytelników, wprost idealna na długie grudniowe wieczory.
Księżniczki – piękne, miłe, oddane, a skrajnie nawet uległe, rozkapryszone, bez wpływu na swój los, zazwyczaj w opałach czekają na spektakularne wybawienie. Rycerze – honorowi, mężni, skorzy do walki i niezłomni, szlachetni, szarmanccy i obyci towarzysko. Smoki – bliżej nieokreślone stwory, wyglądem przypominające wielkie jaszczurki, zazwyczaj ze skrzydłami, kolcami i łuskami na ciele, groźne, posiadające ogromne moce, ziejące ogniem, siejące strach i zniszczenie, przebiegłe. Bohaterowie opowiadań Christiny Björk są dokładnym zaprzeczeniem tych utrwalonych w kulturze wyobrażeń. Wyłącznie imiona pozostają rycerskie i nobliwe.
Z czego wynika fenomen „Duni”? Czy to za sprawą hipnotyzującego wzroku, czyli wielkich i pełnych emocji oczu głównych bohaterów kreślonych ołówkiem Evy Eriksson? Czy może dzięki prostej, niezwykle przejrzystej dla młodego czytelnika warstwie językowej? A może na skutek wzruszającej treści – autentycznie przedstawiającej problemy, z którymi zmagają się młodzi bohaterowie serii? O wszystkich tomach i czynnikach absorbujących kolejne rzesze fanów (niekoniecznie żeńskich) Duni i Fridy we wpisie.
Książka pełna kontrastów i sprzeczności. Bo – początkowy dramat zamienia się w pełną przygód historię i kończy się szczęśliwie. Bo – dziecięca perspektywa i potoczny język opisujący temat śmierć nie przystają do siebie. Bo – odmienne przekonania ludzi na temat śmierci oraz jej następstw to mieszczące się na dwóch przeciwstawnych biegunach koncepcje świata, życia i śmierci. Bo – dla dzieci i dla dorosłych. Literacki i malarski fenomen.
Spójność tekstu z obrazem, brak tematów tabu, szacunek dla problemów, rozterek i wyobrażeń najmłodszych, dziecięcy humor, w większości dziecięca perspektywa, refleksja i rozrywka w jednym – to moja definicja szwedzkiej literatury dla dzieci.
