Bystrzak, geniusz, czempion – jak stymulować rozwój dziecka w pierwszym roku życia? CZ.9 WCZESNA NAUKA CZYTANIA

Jak w praktyce wyglądała u nas wczesna nauka czytania? Konkretne ćwiczenia i aktywności, przykłady dostępnych na rynku pomocy (ale i moich własnych) oraz garść wskazówek, które pozwolą Ci uczyć czytać dziecko w zabawie — wszystko to znajdziesz we wpisie poniżej.

Poniższy wpis jest jednym z kilku wpisów z serii „Bystrzak, geniusz, czempion – jak stymulować rozwój dziecka w pierwszym roku życia?”. Linki do pozostałych części znajdziecie tutaj.

Więcej

Nauce powtarzania, rozpoznawania i odczytywania samogłosek (symultaniczny sposób przetwarzania informacji w mózgu) od początku towarzyszą wizualizacje uruchamiające strategie prawopółkulowe. Pod koniec 1. roku rozpoczęliśmy nazywanie prymarnych samogłosek A, U, I z równoczesnym pokazywaniem palcem każdej litery napisanej na przygotowanym kartoniku. Głośnemu wypowiedzeniu głosek towarzyszyła wizualizacja, do której zachęcałam również Adasia. Syn szybko opanował umiejętność powtarzania i rozpoznawania A, U, I, O, E, Y (podawanie konkretnej samogłoski, wrzucenie jej do kolorowego pojemnika, pudełka).

W pracy nad samogłoskami, równocześnie wprowadzanymi wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi i wykrzyknieniami, wykorzystywałam samodzielnie zrobione obrazki z przypisanymi do nich znaczeniami.

W utrwalaniu samogłosek, wyrażeń dźwiękonaśladowczych i wykrzyknień pomagają następujące pomoce:

• kostki z samogłoskami – Adaś układał z nich wieżę, ja starałam się nazywać braną przez niego do ręki kostkę,
• samochody – np. wywrotki (również podpisane) – Adaś pakował na przyczepę (układał na samochodzie) przypisaną jej (mu) samogłoskę,

• układanki-wkładanki, na których odwrocie naklejone były przypisane znaczeniom samogłoski, wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia,

• książeczki z serii „Kocham czytać” (Zeszyt 1. Samogłoski, Zeszyt 2. Wyrażenia dźwiękonaśladowcze) – oglądałam je z synem, Adaś próbował odczytywać poznane samogłoski, wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia,

• różnego rodzaju kartoniki, plastikowe tabliczki z samogłoskami, wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi i wykrzyknieniami, którymi podpisywałam przypisane im obrazki,

• inne kolorowe książeczki, które uzupełniałam o poznane samogłoski, wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia,

• program słuchowy „Słucham i uczę się mówić”, część „Samogłoski i wykrzyknienia” oraz „Wyrażenia dźwiękonaśladowcze”,

• figurki zwierząt, ich ilustracje oraz kartoniki z zapisanymi wielkim drukiem onomatopejami (MU, BE, PI), które układałam po obrazkami, odczytując je po kolei.

Starałam się wykorzystywać każdy moment do powtarzania, sprawdzania rozumienia i samodzielnego odczytywania przez syna samogłosek, wyrażeń dźwiękonaśladowczych i wykrzyknień.

Pamiętajcie, że każde dziecko jest inne, a przytoczone przykłady i porady są indywidualne i nie powinny być stosowane bez uprzedniej konsultacji specjalisty.

Ogrom konkretnych i intuicyjnych ćwiczeń, przykłady dostępnych na rynku pomocy (ale i moich własnych) oraz garść wskazówek, które pozwolą Ci rozwijać język Twojego dziecka — znajdziesz we wpisie Wczesna nauka czytania a rozwój mowy dziecka niemówiącego, rozwijającego język z opóźnieniem i dwujęzycznego. Napracowałam się przy nim nie mało, by dostarczyć rodzicom i pedagogom rzetelne narzędzie do pracy, ale i inspiracji. Korzystaj i dziel się z innymi.