Refleks, zwinność, zręczność i zabawa – trzy gry planszowe dla przedszkolaków, w których pozytywne emocje sięgają zenitu

Zależy Wam na grach dynamicznych, ćwiczących jednocześnie koncentrację, spostrzegawczość i refleks? “Flotti Karotti”, “La cucaracha Loop” lub “Kiki Ricky” będą dla Waszych pociech wyborem trafionym.

Podczas rozgrywki, w których głównym bohaterem staje się jedna z trzech charakteryzowanych niżej gier, nie ma na co liczyć, że dzieci usiedzą w miejscu. Widok podekscytowanego, skaczącego lub piszczącego z wrażenia młodego gracza jest nieodłącznym elementem organizowanych tu wyścigów, zawodów i zmagań. Nade wszystko liczy się rozrywka!

• 1 pagórek (elektroniczny),
• 1 marchewka Karotti,
• 16 kart do rozłożenia na podłodze,
• 32 marchewkowe żetony,
• 6 figurek zajączków,
• instrukcja
• uwaga – wymagane baterie 3 x 1,5V typu AA/LR6 (nie są dołączone).

• sugerowany przez producenta wiek: 4+
• nasza sugestia: 2+

• pamięć,
• koncentracja i uwaga,
• spostrzegawczość,
• refleks,
• percepcja słuchowa,
• zręczność,
• zwinność.

“Flotti Karotti” można grać w domu i na podwórku. U nas najlepiej sprawdza się latem – słoneczna aura, gromadka nieposkromionych maluchów i ogródek/łąka/plac zabaw z licznymi zakamarkami.

O co w ogóle w niej chodzi? Gracze wcielają się w rolę zajączków, których zadanie polega na zbieraniu swojego ulubionego przysmaku (żetonów w kształcie marchewek). Ten, kto zgromadzi ich najwięcej, wygrywa grę.

Jak je zdobyć? Należy odnaleźć zaprzyjaźniony owoc lub warzywo wspominane przez ogromną marchewkę “Karotti” – lektora instruującego graczy podczas kolejnych etapów i rund. Przed rozpoczęciem gry należy włożyć ją w pagórek (aż usłyszy się kliknięcie – oznacza ono zablokowanie marchewki).

Przed pierwszą rozgrywką warto dokładnie przyglądnąć się 12 kartom z zaprzyjaźnionymi owocami i warzywami oraz 4 z zaprzyjaźnionymi zwierzątkami (wyglądem zbliżone są do tych pierwszych, dlatego też utrudniają znalezienie wywołanego przez lektora owocu lub warzywa – w rozgrywce z najmłodszymi można je odłożyć). Nazwane przysmaki należy rozłożyć na podłodze/trawie możliwie daleko od siebie, stroną z rysunkiem łąki do góry. My chowamy każdą kolejną kartę w określone i znane wszystkim miejsce (zazwyczaj z komentarzem typu: Malina za huśtawką, Truskawka obok piaskownicy, Brokuł pod stołem). Wtedy dopiero rozpoczyna się gra – należy przesunąć znajdujący się na pagórku przełącznik w prawo (raz – gdy gra jeden gracz, dwa razy – gdy gra dwóch lub więcej graczy). Od tej pory “Karotti” dokładnie mówi dzieciom, co należy robić. Istnieje możliwość pomijania niektórych powtarzających się instrukcji (np. wiemy, że gdy ktoś znajdzie szukane warzywo – dostaje za to żeton) – wystarczy nacisnąć duży okrągły przycisk znajdujący się na pagórku.

Gra składa się z różnej ilości rund (naszym zdaniem to wielki plus – nigdy nie wiadomo, w którym momencie gra się skończy), każda runda jest sekwencją powtarzających się trzech etapów:

• ruchowej rozgrzewki – marchewka proponuję różne ćwiczenia, zabawy ruchowe, np. “Wszystkie zajączki skaczą na jednej nodze” albo “Wszystkie zajączki tańczą”,
• poszukiwań przyjaciół – moment, gdy napięcie sięga zenitu, ponieważ “Karotti” podaje imię jednego ze swoich przyjaciół, a gracze go szukają. Producent zaleca odkrywanie kolejno wszystkich rozłożonych kart jedną po drugiej. My bazujemy na pamięci i próbujemy odkryć tylko tę, która wydaje się nam być właściwą. Czyli rozpoczyna się szalony wyścig. Kto pierwszy dotrze do odpowiedniej karty, zdobywa żeton,
• łapania marchewki – w tym etapie nie bierze udziału gracz, który znalazł przyjaciela. My często nie stosujemy się do tej zasady – wszyscy mogą łapać wyskakującą z pagórka marchewkę i zdobywać tym samym żeton. Dozwolone sposoby łapania marchewki znajdziecie w instrukcji.

Koniec gry wiąże się z liczeniem uzbieranych żetonów. Po skończonej grze należy wyjąć marchewkę z pagórka, zwolnienie blokady następuje po przesunięciu sprężynowego guzika umieszczonego na spodzie pagórka. Wtedy marchewka swobodnie wypadnie.

Oczywiście grę i jej elementy można wykorzystywać na wiele sposobów, np. świetnie sprawdza się w ćwiczeniach pamięci.

Tutaj szybko można porównać ceny. Gra nie należy do tanich, ale jeśli trafi się na promocję, można kupić ją za niecałe 70zł.

• 1 kurnik z belami siana,
• 1 gniazdo z kogutem i rynną,
• 1 dzbanek na mleko,
• 1 beczka,
• 1 wiadro,
• 1 konewka,
• 12 kur,
• 2 kości do gry,
• 1 jajko,
• instrukcja.

• sugerowany przez producenta wiek: 4-8,
• nasza sugestia: 2+

• koncentracja,
• zręczność,
• spostrzeganie,
• planowanie strategiczne.

Kolejny wyścig – tym razem współzawodniczą ze sobą kury próbujące przepędzić koguta, który zakradł się do stodoły i usiadł na gnieździe na samym szczycie beli słomy, a na dodatek rzuca jajkami.

Po wetknięciu wszystkich elementów makiety oraz ustawieniu swojej drużyny kur na trzech dowolnych polach na brązowej posadzce z desek rozpoczyna się gra. Pierwszy gracz rzuca obydwoma kostkami. Jedna przedstawia nakrycia głowy odpowiadające nakryciom głowy kur, a wyrzucenie konkretnych symboli powoduje przesunięcie wyznaczonego rzutem kostki zawodnika do góry o jeden stopień słomianych bel (nie można zajmować pól, na których stoją już inne kury). Na drugiej dodatkowo znajdują się głowy koguta – ich wylosowanie skutkuje rzucaniem w kury jajkiem (zawodnik próbuje oczywiście trafić w kury swoich przeciwników). Przewrócone kury stawia się na dowolnym wolnym polu na stopniu, na którym leżą lub jeśli jest zajęte, na stopniu niżej.

Dobra wiadomość – niektóre pola są bardziej bezpieczne od innych – za konewką, beczką, wiadrem można się bowiem schować i schronić przed latającymi jajkami.

Obecnie grę wykorzystuję w pracy do nauki czytania – stąd na polach widoczne są sylaby (pisane zmywalnym markerem). Dziecko czyta sylaby napisane na polach, na których staje zawodnik z jego drużyny.

Tutaj szybko można porównać ceny. Średni koszt gry waha się od 60 do 70zł.

• karaluch HEXBUG nano V2 z baterią,
• dwustronna plansza,
• podwórze,
• 2 pętle,
• 12 figurek żuków,
• kostka,
• instrukcja.

• sugerowany przez producenta wiek: 5-99
• nasza sugestia: 2+

• refleks,
• koncentracja,
• spostrzeganie,
• zręczność,
• liczenie od 1 – 4.

W tej grze gracze zamieniają się w żuki szalejące po podwórzu karalucha i próbują przedostać się z jego jednej części (pole startowe oznaczone myszką) na drugą (meta oznaczona liśćmi bluszczu). Wygrywa ten, kto jako pierwszy dotrze wszystkimi swoimi żukami do celu.

Gra rozpoczyna się od załączenia karalucha i włożenia go głową do przodu do jednej z pętli (zielonej lub pomarańczowej). Znika wtedy pod planszą do gry, żuki mają więc czas na pokonanie jednej wybranej przez siebie ścieżki. Gracze mogą mieć na planszy dowolna ilość żuków jednocześnie. Rzucają kostką i wykonują ruch jednym ze swoich żuków (zajęte pola są też liczone – przeskakuje się więc na następne). Na podwyższonych polach żuki są bezpieczne i karaluch nie może ich złapać. Nie trzeba wyrzucić dokładnie brakującej ilości oczek, by dotrzeć na pole celowe (punkty w tym wypadku mogą przepaść).

Nie tak łatwo dotrzeć do mety. Gdy na głównej planszy pojawia się karaluch, żuki nieruchomieją (rzuty kostką są wstrzymane). Robak biega po planszy, popychając lub spychając żuki. Jeśli wypchnięty zostaje całkowicie z pola, wraca na start. Jeśli dotyka pola, pozostaje na nim.

Sytuacje szczególne opisuje instrukcja:

Po opuszczeniu planszy przez karalucha, żuki wracają do gry. Podczas naszych rodzinnych rozgrywek, żuki cały czas baraszkują po planszy, nawet gdy robak wkracza na swoje terytorium. To sprawia, że gra jest zdecydowanie bardziej dynamiczna.

Można ułatwić grę początkującym graczom, ograniczając ilość żuków biorących udział w rozgrywce. Dodatkowo, dwustronna plansza pozwala na stopniowanie trudności (zwiększa się liczba pól do pokonania). Zaawansowani gracze mogą grac w dwójkę, wybierając żuki w dwóch kolorach. To nie lada wyzwanie.

Porównać ceny można tutaj. To najdroższa z polecanych w tym zestawieniu gier – kosztuje około 120zł.