Książka „Nusia i bracie łosie” nie sprowadza się do jednoznacznej odpowiedzi na moje tytułowe pytanie. To tylko pretekst, by pokazać, jak wielką moc ma wyobraźnia dziecka. Z drugiej strony, nie ma co mydlić dzieciom oczu. I taka jest właśnie literatura szwedzka dla dzieci – nie uznaje kompromisów. Nie ma dla niej tematów tabu. Bycie jedynakiem może być super. Choć moje zdanie jest inne niż zdanie Pii Lindenbaum